Refrein:
Maar as ut weer aswoensdag is
Dan doon ik weer gewoën
Ik kös gen vraemde maedjes miër
Ik weit weer persies wao ik woën
Dae kater dae nao dreej daag fees
Met mich nao hoès is gegaon
Dae vermoeffel ik in de hièringslaai
En dan is ut gedaon
Dae vermoeffel ik in de hièringslaai
En dan is ut gedaon
Ik bin kapot van vastelaovend.
Jao det vier ik toch zoë gaer.
As die daag zien aangebraoke.
Loup ik ein dreej-steinse moor umvaer.
Dan deut `d'n deze', was te neums zien bes.
Ik bin dan nog gewapter dan de res... Maar.
Maar as `t fees weer veur de deur steit.
Dan kriég ik `t weer opniej.
Wanniër ik Jocus-haan huur kreije,
Dan bin ik net as ein kind zoë bliej.
Dan duik ik in d'n alde kleierkas,
En speul ik weer veur dreej daag de pijas... Maar
Wäörd: en Meziék: Giel Aerts.
Jaor 1977
Wie Juupke woort gebaore, toen waas hae bes waal flink,
maar waas vaerder gans gezônd.
‘t-Is haos neet te verklaore, maar noow haet deezen bink,
Waal einen bums van elf pônd.
Maar…. maar ….maar… waat einen bums!!!
Dao bisse beslis neet mei gebaore
De vruuëgs dich aaf wiesse aan zoewaat kumps.
Wie kin zônnen bums zoë zien gewaore?
Ik wil neet zegge, dette dich neet steit.
Want ik vind um bes waal gaaf
Maar wao ‘t mich vuuël miër um geit.
Wie kumpse dao vanaaf???
Maar….. maar….. maar… waat einen bums!!!
De vruuëgs dich aaf wiesse aan zoewaat kumps
Wie alder hae maag waere, det leet toch veur de hand.
Des te zwaorder wuurt dae las.
Noow hoort ik pas bewaere, dae greujt nog naovenant.
Wies det zien muts um neet miër pas.
Wäörd en meziëk: Wim Roeffen
Zang: Rob Deenen, René Drüke en Luc Stikkelbroeck
Jaor 2012 plaats 4.
As manne noow ens zagte waat ze dachte
Maar nae, det doon die mansluuj neet.
Van vrouwe aevel kinse dan verwachte,
Die kômme toch waal alles aan de weet.
En daorum is ut ouk neet gek,
Det waat weej noow hebbe ôntdek:
refrein:
Manne meine det weej veur d’n hoéshald zien,
vergaet ‘t maar, nog neet misschien.
Maedjes zoë wie weej, die hebbe miër in hoés,
En dao bliefse dan toch neet mei thoés?
Alle wiésheid, zoë gezag, die hebbe weej in pach.
Manne meine ouk nog det ze slummer zien,
vergaet ‘t maar, det is maar schien.
Weej zien neet allein maar van ein baeter soort,
Maar hebbe ouk….., maar hebbe ouk…..,
Maar hebbe ouk nog ens ‘t letste waord.
As manne maar ens wiste waat ze woele,
Det waas veur ôs ein groët gemaak,
Want noow wet genne mins waat zeej bedoele,
Misschiens leet heej veur ôs ein nieje taak?
‘t is zoë krômp wie ein banaan
Maar zeen d’r ôs maar waal veur aan:
Wäörd en meziëk: Wim Roeffen
Zang: Mirjam van Elderen – Jozanne van der Velden – Simone
Driessen – Bernie Billekens
Jaor 2014 plaats 1.
Pedro dae waas ens in Vendelo
Preufde `t lekkerste beer.
En wieje truuk waas in Meksieko
Woél dae det greike weer.
Refrein:
Ik wil gen tekielja, genne wiskie of rum
En zeker van water dreij ik mich um.
Gaef mich maar ein vaetje van.
wie hit det auk weer...
Maar volges mich liék det
verdölmes vuél op beer.
Pedro dae waas op de smaak verleef
`t Jungske had `t neet miér.
Dôch aan det kraenke waat aope bleef.
En druimde kiér op kiér.
Beej Manuela dao zitte good.
Dao vergitte dit leed.
Want asse naeve tekielja zoot.
Dan weit ik `t nog neet.
Wäörd: en Meziék: Win Janssen.
Gezônge: Hay en Paul Peeters.
Jaor 1986
Refrein:
Mellekboer.........
Weej hoove niks van dich vandaag.
Niks van dich vandaag van diene zuüvel.
Mellekboer........
Neem dich maar eine snipperdaag.
En laup met diene zuüvel nao d'n duüvel.
Weej môtte genne mellek, gen bôttermelksepap.
Met vastelaovend kriêge weej ôs pepke van d'n tap
Mellekboer........
Weej hoove niks van dich vandaag.
Niks van dich vandaag van diene zuüvel.
Hae leep met volle flesse stuupke aaf en stuupke op.
En euv'ral wao-e kwaam kreeg hae de kous op ziene kop.
Hae snapde neet waoveur.
Toen zooge `t geschreve op ein deur.
Hae kreeg allein de laege flesse veur `t statiegeld.
En euv'ral wao-e kwaam woort um `t zelfde weer verteld.
Gen pepke van de koe.
Maar pepke van d'n tap.
Det had dae vastelaovend um gelap.
Wäörd: A. Pollux.
Meziek. Fr. Wetjens.
Jaor: 1972
Wie de huzare nog in Venlo ware
Woënde dao ein knappe maag.
As die soldaote reje door de straote
Op dae schoëne schölkskes-daag,
Dan stônd Merieke aan de deur te kiëke,
Kleurde wie ein klaproës in de zôn.
Det is de ware, dachte die huzare
En dan zông 't ganse escadrôn:
Refrein:
Aoh Merieke, leeve schat
Allermoëiste maedje van de ganse stad
Zek mich as te van mich hils
Of des dich vanaovend met mich wandele wils.
As de klok sleit zeve slaeg,
Staon ik op 't tumpke van de Pônniewaeg.
Ik bring dich ein buuske blome mei
Geplök op de Piottewei.
Ik bring dich ein buuske blome mei
Geplök op de Piottewei.
Wie die huzare weggetrokke ware
Woënde heej ein joeksig paar.
Het waas Merieke en hae hoot Lewieke,
Hae waas einen ald-huzaar.
As zeej dan same aan 't praote kwame
Euver waat 't laeve had gebrach,
Dach hae tevreeje, wie hae lang geleje
Taege zien Merieke had gezag:
Wäörd: Frans Boermans
Meziék: Frans Boermans
Jaor: 1979
Menke had de tasse en telders aafgewasse.
Menke poetsde ouk nog fijn de schoon.
Klopde alle matte en schelde de petatte.
Mooder zag: "Now raoj ens waat weej doon?".
Refrein:
En now maag 't menke moei met Mooder mei.
Hoera, hoera, met Mooder mei.
En det vindt hae toch zoë fijn,
Want hae is neet gaer allein.
En wao geit 't menke dan met Mooder haer?
Hoere, hoera, met Mooder haer.
In d'n optoch lekker mei met de meziëk.
Danse door det Jocusriek.
In zien beste pekske en met gewasse nekske.
Häörkes haete netjes in de schei.
Mooder met 't ventje zoë same aan 't hendje.
Maar, waat haet 't menke zienen dreij.
Mooder zal, det wette, ouk good op menke lette.
Anders kump 't kaerelke nog kwiët.
Alle vreejgezelle die geite det vertelle
Want dan weite die det ouk op tiëd.
Och Pap, mien mam haet mich verwete,
Ik meug neet met de jungskes gaon;
Dan zoel ik gaer ens wille wete,
Waat heb gèej vrueger dan gedaon?
Refrein:
Meuderke leef
Ik bin zoeë gek op dees dréej dage
Meuderke leef
Ik zal mich good gedrage
Och zô'n lekker muulke duit mich good
Dan kriegste de kriebel in dien blood
Meuderke leef
Al drink ik auk ein glaeske beer,
Bin maar gerös
Morge vruug zeen ik ôch weer.
Biste zô'n ech good Venloos maedje
Dan trek-ste toch gen greekgezich;
Al kös hae auk ein ander blaedje
Hae dink toch altied iërs aan dich
Zuuste eine schat van doezend waeke
Al is dien köpke auk waat kaal.
Begint dien hert inens te spraeke;
Ach, leve mins, det wet ge waal!
Wäörd en Meziék: J. Kaandorp en P. Haayenmaaien.
Refrein:
Mooder, och Mooder
Mooder maak de deur ens aop
En kiek ens waat d'r is
Mooder, och mooder
Had ik neet gedach
Ik wis det ik `t wis
Ze staon der weer te hange
En ze hange weer te staon
Want Mieke de Woep zit op de stoep
En luët-er eine - ao, hao, ao, hao
Mooder, och mooder
Had ik `t neet, jao had ik `t neet gedach!
`t Zit der alzelaeve
Mieke de Woep
En noëits ens beej um naeve
Maar altied weer beej Joep
En alle jônge kômme
Wie vleege op `t kroèt.
En Joep begint te roope
Hae hilt `t neet miër oèt:
De ganse aovend zuus ste
Mieke de Woep
Beej Joep op de plevuuze
Met ziene gansen troep
De kriegs um met gèn hônderd
Gèn doèzend paerd e-weg
En Joep dae zit te greeke:
"Waat is mich dèt ein vrech!"
Wäörd: Ad Pollux.
Meziék: Frans Wetjens.
Jaor 1973
Ik zoog um in de binnestad,
Beej `t Weishoes stônd `t dao.
Ik dach uich det wuért miene schat,
En leep um stiekum nao.
En toen ik met um walse ging.
Zag ik wets dich wie leef ik bin.
Het reep: viva la mour,
Ik zông um in zien oér.
Refrein:
Mien druupke, mien snuupke, mien leef roézeknuupke,
Ik hald zoé vuél van dich.
Mien föpke, mien dröpke, mien leef lekker möpke,
Ik druim allein van dich.
Zoë ônder `t walse wil ik dich verklaore,
Wie vuél ik van dich hald.
Dich huurs noow beej mich,
En ik huur noow beej dich,
Weej waere saame alt.
`t Is noow al wat jäörkes haer.
Maar nog zién weej ôs leef.
Ik zeen dich altiéd aeve gaer.
Dich bis miene hertedeef.
En as weej saame walse gaon,
Zeen ik dich weer beej `t Weishoés staon.
Dan dink ik aan daen tiéd,
En zing dan zônder spiét,
Wäörd en Muziék: Jan Derijk.
Gezônge: Jan Derijk.
Jaor 1984
In Limburg dao leet ein städje, zoë praoper zoë net en zoë klein
dao gif 't auk leeve maedjes, die halde van joeks en gein
de hoofs neet te vraoge hoe hit 't, die vraog is wurkelik te gek
't is Venlo, mien Venlo mien plaetske, 't is Venlo die moëie
plek
Waat doon toch héj al die vraemde, in 't städje van plezeer
neet meuilik is 't te zegge, want allemaol zien ze d'r gaer
ze zinge, ze hosse en fuive tot det de daag wuërd gries
wéj allemaol zien leuke druive en lache oz de mies
Of jonk of alt en verslete, ze doon allemaol mei
ze danse en springe en lache op 't gaasplein,de mer't en de hei
al hebbe we ouk gen cente, maar daoveur hebbe we mood
drum hebbe wéj altied lente, drum lup héj alles zoë good
In Venlo, in Venlo dao kriegs ste toch zon lol
In Venlo, in Venlo dao make ze dich gans dol
Oet Venlo, oet Venlo dao wil ik neet mier weg
AanVenlo, aan Venlo bin ik zoê gehech.
Wie klein bis dich begônne
Dich hads toen nog ein moor
Maar ouk Flujas en zien vrouw die ware toen van de partiej
Zeej hebbe ‘t verzônne
En dachte, weej gaon door
Jao daorum bin ik nog altiéd bliej
Venlo, dich bis de stad wao ik van hald
Venlo, al bis dich noow ouk ieuwe ald
Ik zeen dich altiéd schiene
In de speegel van ôs Maas
Jao veur mich bliefs dich altiéd wie se waas
Venlo, dich bis mien stad wao ik van hald
Venlo, jao zonder dich krieg ik ‘t kald
Ik blief alsmaar aan dich dinke
En gaon ouk gaer nao hoés
Jao beej dich veul ik mich altiéd thoés
Dich bis noow groët gewaore
Det pas beej deezen tiéd
Eine nieje boulevaar môt ‘t gaon waere op die kaaj
Bis gans opniej gebaore
Det guuëf ouk waal profi ét
Maar geej weit neet wie ik mich begaaj
Wäörd: Jos Buskens en Hay Geritz
Meziék: Hay Geritz. (Plaats 3-2006)
Gezônge: Vic Suiker, Marius Suiker, Hay Geritz.
De geliërde zag slum.
Weej krejeere veur um.
Zô'nne niejerwetse kloon.
Waat ik noow doon of laot.
D'r wuurt euver gepraot.
Maar dao kan ik niks aan doon.
Refrein:
Det waas neet ikke maar miene kloon.
Dao kan ik niks aan doon.
Wao dae steit, wao dae geit, kumpse noeits aan de weit.
Daoveur is det 'nne kloon.
Det waas neet ikke, maar miene kloon.
Daomei heb ik niks van doon.
Zien gekuit, waate duit, schuuf me mich in de schoon.
Maar det waas is neet..... det waas de kloon.
Ik vreej heej, ik vreej dao.
Neemus duit mich det nao.
Alles te geliéker tiéd.
En al liek 't ôg vraemp.
Ik staon noeits in mien haemp.
Want det zeg ik zônder spiét.
Miene kloon geit op stap.
Genne mins dae dan snap.
Det ik nörges bin gewaes.
Ik lig lekker in bed.
Zonder det eemus wet.
Det ik oore heb gepaes.
Wäörd Ge van Beek en Meziék Sef Gubbels
Zengers Hay en Niels van den Ham.
Jaor 2001 Plaats 4 (Gedeilde).
Wie d'n ooievaar ens vloog
Door de zomernach
En in ôs stedje ein weegske zoog
Haet hae dao wat gebrach.
Wie de wiësvrouw toen det klein
Aan ziene pap leet zeen,
Sloog dae verwaeze de hand inein
En houwde zich op de kneen.
Refrein:
Minsekinder, waat ein maedje,
Kiëk ens heej nao miene schat.
Weggeloupe van 'n plaetje,
't Schoënste kind van gans de stad.
Kiëk, die auge, zuus die wange,
Uig die haor en waat ein lien.
Jao, zoë kan allein ein Venloos maedje zien.
Wie det maedje mundig woord
En al hekskes droog.
Wie 't zien hertje mei boemse hoort
As 't ein jungske zoog.
Toen heb ik mien kans gewaog
't Veel gelökkig mei.
Ik heb um zien hert en zien hand gevraog
En kreeg ze ouk, allebei.
Zien we euver vieftig jaor
Ens 't golde paar
Steit veur ôs deur de meziëk dan klaor,
Hermenie, fanfaar.
Als miën vruiwke dao dan steit
Net wie ik, zoë griës,
Kuum ik zoë good en zoë kwaod 't geit
Nog ens die alde wiës...
Wäörd: Frans Boermans
Meziék: Thuur Luxembourg
Zek wet geej van dae'n eine.
Van dae ge wet waal wae.
Dae'n eine dae weej meine.
Zek wet geej det van dae.
Waat zien det toch veur minse.
Die doon waat dae dao deej.
't Waas toch waal te winse
Det die ware net wie weej.
Zoë praoper en zoë net
Aan ôs mankeert neet det!
Refrein:
As alle minse ens ware wie weej, wie weej.
As alle minse ens ware wie weej meuste zien.
Dan hadste gen gehoedel, dan hadste gen gedoedel
Dan goof 't niks wie ingelkes op aerd.
Dan waas d'r gen gerômmel, dan waas d'r gen geknômmel
Al strukelt auk waal ens 't beste paerd.
As alle minse ens ware wie weej, wie weej.
As alle minse ens ware wie weej meuste zien.
Geej môt d'r ens op lette.
Dao zien d'r heej auk beej.
Det zien auk van die nette.
Die zien auk net wie weej.
Noëts valle op 't vötje.
Gaon neet euver de schreef.
Doon noeits naeve 't pötje.
Die zien altiëd aeve leef
Die zien d'r maar ein paar
Want luuj wie weej zien raar.
Dao hebste dae geweijde.
En dao dae'n tadewa.
Nôw kiëk dae'n toegeneijde.
Dao beej dae faldera.
En uig die halve gare.
En auk dae koekelewie.
Nôw zuus mich dao die rare.
En och nae die gekke prie.
Nôw ja, weej zien maar bliej
Det weej neet zien wie die...
Wäörd: Frans Boermans
Meziék: Giel Aerts
Gezônge: Wiel Vestejns en Hay Cromvoets
Jaor 1988
D'r hoof heej maar 'n trummelke te klinke.
Laot staon ein ganse joekskepel.
Dan hove weej neet lang miër nao te dinke.
Want dan huie weej ôs mit 't ganse stel.
Weej zien as iërste dan weer dao.
En gaon det trumke achternao:
Refrein:
En wae steit d'r dan, mit de snôt veuraan?
Det zien weer weej, weej zien zoë vreej.
Jao, as weej d'r zien, och dan geit 't d'raan.
Weej zien d'r as de kiepe beej.
Beej ôs thoes...., wuurt gesmoes.... det det ôs is aangelierd.
Ôze pap...., deej det knap...., want dae vônd det neet verkiërd.
En dao staon we dan, det is nogal klaor....
Want anders geit 't fees neet door.
Weej zien hiël stiekum oét de hel gekraope.
Wie ens d'n duuvel hiël deep sleep
Weej kôste van de herrie toch neet slaope.
Umdet dae dao mit zien trummelke weer leep.
Hae zag: "Noow scheet dan toch ens op.
En zit die slaopmuts van de kop":
Lets kwaam d'r heej bezeuk van hoëge hiëre.
En det had neemus ôs gezag.
Die kwame wie 't scheen um wat te viere.
Maar aan ôs hadde die hiëre neet gedach.
En toen opens, waas 't zoë vaer.
Dao kwaam det trummelke weer haer:
Wäörd & Meziék: Wim Roeffen.
Zang: Wim Roeffen, Hay Thissen,Huub Verdonck en Thei Lamberts.
Jaor 2001 Plaats 4 (Gedeilde).
De Maas die oet Frankriek kump gesprônge
Hebbe wéj eure luip bedwônge
Mit eine stuuw en flinken diek
Nôw zien wej altied water riek
En hove wej niks to misse
Kunne roëie, zeile, vissche
Vange mit snor, geert en loëd
Avele, briesum, lauw en joëd.
Oz Venlo is 't vrintelikste städje
Mit ein aafgebroake hetje
Praoper is het schoën en net
We slaope röstig in os bed
Laef nog lang Hier Burgervader
Géj brach Venlo in dit kader
Venlo is mit och content
Ierlike en patente vent
Refrein
De Venlonaer aan 't maaskanaal
Dae zaet neet hiël vuël waord
Dae hilt zien moel maar wit 't waal
En droëg gen hoëge baord
Zit nôw den Haag ens in de knup
Dan is me bej de hand
Enne Venlonaer dae me rup
Gered is 't Vaderland
Meziek: H. Verhagen
Waörd: Wannevleeger
Pariês det haet zien Seine.
In Kölle is de Rien.
D'n alde blauwe Donau.
Löp altiêd nog door Wien.
Maar waat `t schoënste is.
Det weite wéj beslis.
Refrein:
Det is ôs Mooder.
Jao det is Mooder Maas.
Die schoëne Majjem.
Die schoëne Mooder Maas.
Wie bôks béj liefke.
Wie greun béj graas.
Zoë huërt béj Venlo.
Os Mooder Maas.
Merieke hilt van wandele.
Maar noëts ens nao de hei.
En nao ôs Floddergetske.
Krieg ik um auk neet mei.
Het zaet: det wetste bes.
Ik heb maar ein adres.
Mestreech haet ziene Vriethaof.
Remund `ne "kaoie zit"
In Tegele prônk d'n oêles.
En Venlo haet "de Pit"
Maar ein dingk gans allein.
Det hebbe wéj gemein.
Wäörd: Ad Pollux.
Meziek: Fr. Wetjens.
Jaor : 1966
Refrein:
Maar morgevruug, dan kinne we lache,
Morgevruug, dan wuërd `t schoën.
Want dan ister net wie gister genne mins nao bed gegaon,
Hure lekker genne wekker, hove we auk neet op te staon.
Maar morgevruug , dan kinne we lache.
Morgevruug dan wuërd `t schoën.
Weej dinke waal ens dök, det laeve is gen lol,
Waat make weej ôs drök, wie halde weej det vol.
Nôw steit d'r onderhand allein nog trammelant
En ozel in de krant.
Weej gaon toch waal te wied weej make `t te gek,
D'r is de letste tied aan greke gen gebrek.
Want herrie in de keet, det baat ôs genne scheet
Want baeter wuurd `t neet.
Teks: en Meziëk: A. Luxembourg en G. Aerts.
Gezônge: Wiel Vestjens en Hay Cromvoets.
Ik heb gehuurd, det in de buurt
"t Örges toch zoë joeksig wuurt.
Wao of det is, wae det ens wis,
Det wetste pas aste d'r bis.
Refrein:
Wae geit d'r mei nao Mukke Bummele
En wae de waeg wet löp veurop.
Weej zitte thoés maar te beschummele,
Dao velt `t daak ôs op de kop
Laot ôs noow neet d'n tiéd verlummele
Want anders kômme weej d'r neet.
Kôm laot ôs gaon nao Mukke Bummele.
Maar Joës maag weite wao det leet.
In elk geval, geej raojt `t al:
Dao is vandaag weer maskesbal.
Dao gaon weej haer, weej danse gaer,
`t Is van heejot gaar neet vaer.
Kômp geej d'r beej, of blief geej heej,
Waat eder duit det steit um vreej.
Maar `t wuurt al laat, dus wet ge waat:
Dan noow maar jöh, weej gaon op paad.
Wäörd: Frans Boermans
Meziék: Giel Aerts zg.
Gezônge: Gé Deenen en Hay Cromvoets
Jaor 1995
|
