Ik zal ôg vertelle waat mich is gebeurt
Zoe wièj det met vastelaovend geit
Ik kwaam ein maëdje taege det sprong op en neer
met héél vuul jöngskes um zich haer
Ik bin toen mei gaon springe
en vroog ,,meug ik dich nao hoës toe bringe”
‘t zei: ,,Ik begriëp neet wiëj det kan
Wao kinste mich noow van?”
Weej zien toen same nao hoës gegaon
de aovend dae waas zoë moëi
Ik zei: ,,De meus ens weite wiëj gelôkkig ik bin
Ik snap zelf neet wiëj det kan
‘t Vroog: ,,Waorum höbste mich oët gezoch
Dao zien toch auk nog andere maëdjes genôg”
Ik höb um gezag toen weej zien bliëve staon
Waorum ik det höb gedaon
Refrein:
Dich bis ein Bliëricks maëdje
Ik hald zoë vuul van dich
Dich höbs zô’n blonde häörkes
en auk ‘n leef gezich
Maar ein dink Jean môs dich neet doon
De môs neet met andere jûngskes gaon
En daorum laot ik deze kreet
Jeanni-leef doot det neet (bis)
Wäörd: F. Münnich
Meziék: W. Vestjens
Zang: Wiel Vestjens
Zang op LP ’79: Wiel Vestjens
1964 Nr. 1
Ik wil ein maedje bes versiere,
Maar det is beej mich nog noëts gebeurd,
Ik zal ’t ouk neet gauw gaon liëre,
Want ik kóm dan ech neet oët mien wäörd,
As ik dao efkes nog te slikke staon,
Dan is det maedje d’r allang vandoor gegaon
Refrein:
As ik dan weer zoë staon te stamele,
Dan waar ik gaer dae man oët Hamele,
Want det waas eine echte fijne vent,
Dae floot en alle maedjes kwame aangerend
Ein melodie, in plaats van wazele,
Ef doremi en hup, dao ware ze,
Dan woort ik in de leefde gauw content,
Det waas ein fluitje van ‘nne cent.
Ik heb geoefend veur ’t spegel,
Taege iddere schemerlamp gepraot,
Dan lök mich minnige moëje regel,
Jóng, dan kriëg ik ’t haos zelf te kwaod,
Maar veur de ech, det bliëf toch ein gekwael,
Dan bliëve alle wäörd mich staeke in de kael,
Ik kin neet iëwig bliëve krökke,
Volges mich speul ik ’t tóch nog klaor,
Met Vastelaovend geit ‘t lökke,
Dan maak ik mien moëjste druime waor,
Ik loup nao idder maedje det d’r steit,
En geej meug raoje wie det ik mich heb verkleid:
Zang: Ruud Stikkelbroeck , Bram Holla
't Waas ein maedje det lang aan de kant bleef staon.
'k Woel met um d'n toemel in.
Ik zag: "Bin neet zoë bang, laot dich efkes gaon.
Of hebs te genne zin?"
Refrein:
En 't zag: "Ein bietje ein hiel klein bietje.
As ik ech gans iërlik bin"
En 't zag: "Ein bietje, ein hiel klein bietje.
Maar det is ein good begin"
'k Heb 't ech wal in de gate:
't Geit neet in eine kier,
Maar as alle bietjes bate,
Wuurt 't vanzelf mier.
Nao dae prachtige nach, nemes mier d'r beej,
Keek ik in zien leef gezich.
"Ik bin verleef, zei ik zach en noow zeg mich heej:
Bis dich det ouk op mich?"
Dreej daag lang good op sjouw, same, zie aan zie.
Maar toen waas 't fiës gedaon.
En ik vroog toen wat schouw: "Zal ós vrejerie
Ouk morge nog bestaon?"
Gezónge door: Hans Aerts, Marc Aerts.
Meziëk: Peter Jansen.
Teks: Peter Jansen
Refrein:
Met ein kösmuuIke heb ik mien gelök gevónde.
Door det kösmuuIke wuurt veur mich det sprookje waor.
't Waas wie toverdrank wao ik van heb gedrónke,
En mien gelök, det waas toen dao.
Zo'n lekker muulke luuët mich danse door't laeve.
Mien eige hertje huur ik boenze van gelök.
Ik wil dich iddere secónd ein muulke gaeve,
En weit det mich det lok.
Ik bin verleef op dich gewaore.
En dich allein, dich wets waorum.
Kom in mien erm zoë wie ik dich heb liere kinne
Det is zoë hemels det geveul heej in d'n boëk.
Ik laot mich lekker weer door dich vandaag verwinne.
Kóm kös mich op mien snoët.
lk heb gepreuf, de zeute leefde.
Zoë blie wie ik, kin nemes zien.
Zo'n lekker muulke luuët mich danse door 't laeve.
Mien eige hertje huur ik boenze van gelök.
Ik wil dich iddere second ein muulke gaeve,
En weit det mich det Iök.
Gezônge: Jac Claessen en Anita Gaspersz
Teks: May Gaspersz
Muziëk: Jack Claessen
Refrein:
Ein maedje wie dich, och det zeen ik zoë gaer.
Jao, zoë guf ut d'r maar ein.
Ein maedje wie dich heb ik gaer um mich haer.
Want det hilt mich op de bein.
Dae zôndaag beej De Witte, dach ik ut is met mich gedaon.
Ik zoog ut neet miër zitte, maar dao opens zoog ik dich staon.
An d'n erm, lekker werm.
Wie ik op de lappe waas gegaon.
Stônd ik dao allein aan einen teek.
Maar det waas in eine kiër gedaon.
Wie ik in dien moeie blauwe auge keek.
Vastelaovend is veur idderein.
Maar vergaet dan deze regel neet.
Bliëf dae vastelaovend neet allein.
Met z'n twieje bisse pas jao gans compleet.
Prissentasie: Loek Ewalds.
Jaor 1985
Refrein:
Ik drink d’r mich ein twië dreej wies det ut gedaon is
Ik drink d’r mich ein twië dreej zoelang ut maar geit
Ik drink d’r mich ein twië dreej wies det ut gedaon is
wies det ut letste kletske oet ut fleske geit
Ik heb mich ein plaetske gekaoze
en dao krieg mich neemus vandaan
Ik veul ut van klepmuts wies haoze
Och junke now geit ut weer draan.........
D’n ober is ein van de beste.
Morrejèn waat versteit dae zien rol:
Want dach ik: ”Det waas dan de letste”,
schödt hae um weer idders kiër vol!
Zang: K. Wetjens
1967, nr. 1
Refrein:
Eine flinken buul met cente, eine flinken buul met poen
dae môste weej met vastelaovend kriëge
dan gove weej um duchtig van katoen
dae môste weej met vastalaovend kriëge
dan gove weej um duchtig van katoen
weej drônke beer, weej drônke jajem
toet weej ware aafgelaaje
eine flinken buul met cente, eine flinken buul met poen
dae môste weej met vastelaovend kriëge
dan gove weej um duchtig van katoen
Wao blief de mins met die vuul cente
wao blief de mins met al det geld
dae kôs zoë good nog ein rundje gaeve
dan waas ut pas eine flinke vent
dae kôs zoë good nog ein rundje gaeve
al waas ut auk veur de ganse tent
Geiste d'r oët det kos dich cente
geiste d'r oët det kos dich poen
de zoels zoë gaer nog ein beerke drinke
de drônks d'r gaer nog ein stök of zes
de zoels zoë gaer nog ein beerke drinke
meer de hebs genne cent miër op de tes
Teks: Lei Hermans
Meziëk Lei Hermans
Zang: Lei Hermans
Zang op LP’83: Hay en Paul Peters
1962?, nr.2?
Refrein:
De bis nôw ein-maol wies-te bis
einen doëd-ge-woëne mins.
En umdet det is zoë wie ut is
bis dich wie ik mich wins.
En daorum zeg ik dich zoë dök
dich bis ein stök van mien gelök.
Ik neem ut wie ut is,
umdeste bis zoëwies-te bis.
Mei dan hebs-ut op dien heupe
en dan guëf-se mich mien vet.
Lees mich dan te koejenere,
waorum dit en waorum det.
Sies, det luët mich kalt...
umdet ik van dich halt.
Smeis geis dich d'r einen drinke,
en dan wuurd ut waal ens laat,
Maar dan kump-se thoës met bloome,
en de tesse vol sjoklaat.
Det luët mich neet kalt...
umdet ik van dich halt.
Teks: Nol Peters. en Meziëk: Frans Verhofstad.
Zang: Marlo Verhofstad
1977 No: 3
Refrein:
Ens gegaeve, blief gegaeve, elke belke köpke aaf.
Um ut aeve of t'r naeve, Wiëk neet van dae regel aaf!
Wilse waal ens foetele,of stiekum efkes koetele:
Dink: Ens gegaeve blief gegaeve, elke belke köpke aaf! (2x)
Pierke dae waas amper zes
en had van alles in de tes.
Sigarebändjes knuip of kaart,
ut woord met zörg beejein gespaard.
Wat waas hae kwaod, waat waas hae woes,
wie hae verkiërd ens had getoes.
In de vastelaovestied
is Wieke zien Marieke kwiët.
Zit poepe-löstig aan daen tap
en smak ut um wie zeute pap.
Is gaar neet kwaod, is gaar neet woes
as d’r ens efkes wuurd getoes.
Zang: Jo Hofman
Jaor: 1969, nr. 4
Refrein:
Euver honderd jaor, det is iërlik waor,
is d'n ozel lang veurbeej.
Euver honderd jaor, det is iërlik waor,
zien weej allemaol kassee.
Euver honderd jaor, det is iërlik waor,
det zek waal doëzend kiër.
Euver honderd jaor, det is iërlik waor,
zwaere ôs de tand neet miër.
In de krant, op teevee wuurd, d'r dök gezag.
Maar zoël det waal waor zien?
'n Sigaar, 'n sig'ret of 'n piëp tabak
det zoel 'n gevaor zien.
Niks van dit, niks van det of tevuël van zoë
of te weinig op de lôch.
As ik alles maar geluive môt,
noow dan weit ik al genôg.....(want)
Dus geneet nog zoëlang ge geneete kint
van ut gooje laeve.
De natuur en de kuns en nog hiël vuul miër
zien daoveur gegaeve.
Zing 'n leed of vertel eine gooje mop,
drink op tieëd 'n glaeske vôch
Want as det d'r neet miër beej kan zien,
noow dan weit ik al genôg.....(want)
Teks: Koos Timp. Meziëk: Sjra Aerts
Zang: Claar Hinsen.
1973 No: 3
Refrein:
Jao volges mich bis dich femilie.
As ik det ens good bekiëk.
Jao volges mich bis dich femilie.
Ik vind det ik op dich liëk.
Van de haor wies aan dien kinke.
Gans det Bliërickse gezich.
De bis ein richtig Wortelepinke.
En dus femilie van mich.
Ik gluif ik zoog dich dökker.
Maar ik weit neet wie of wao.
Auk ik zit met de stökker.
Al dibk ik hiël good nao.
Ik gluif det ik ut snap.
môt mien tante ome zegge taege diene pap.
D'r velt wat oët te legge.
Ik zeen ut aan dien snoët.
Maar wat ik auk zal zegge.
De kumps d'r toch neet oët.
Ik gluif det ik ut snap.
Môt dien tante ome zegge taege miene pap.
Tekst: Peter Jansen.
Meziëk: Win Janssen.
Zang: Mieke Stevens en Hans Mans.
Jaor 1983
Opa is al tachetig jaor
en toch haete nog wilde haor
lets reep opa kôm mei oët
doot dich wat poejer op die snoët
en oma zuchde zachjes wetse wat
wie opa zei: "kôm danse leeve schat"
Refrein
Gennen dans guf zôn sjans as de fiedelendans
det gezwaaj met de bein, jông det geit toch zoë fijn
gennen dans guf zôn sjans as de fiedel-fiedeldans
de zets um in en astebleef de bis verleef
Teks: Giel Geurts
Meziëk: Giel Geurts
Zang op LP 1983: Petra Houben
Vers1
Ik waas lets beej d'n appeteek,
Dach ik toch det dae mich neet begreep.
Want wie hae mien recep bekeek,
Spróng hae op ein taofelblaad en reep!
Refrein:
Laot ós galdere, laot ós zinge,
Laot ós danse, laot ós swinge.
Al die vastelaoveshits,
Halde ós gezónd en fit.
Dreej maol daags dit medicien.
Gans veur niks,
En good gemix,
Ut beste wat d'r maar kin zien.
Vers2
Gaasjes, pleisters, iets veur de pien,
Pötjes vol met pille taege vet.
Fleskes dröppels met vitamien,
Euveral steit op ut etiket
Brök
‘t Guf nemes heej met króm zin,
Dreej daag lang zien alle minse blie!
Ik dink det det waal kómme kin,
Door die vastelaovestherapie
Zang: Hans Aerts,
Peter Wilders, Willy Billekens en Bernie Billekens
Teks en Muziëk:
Marc Peters
Jaor 2013 Plaats 1.
Gojendaag daor zien we weer, geej en weej
Al z’n laeve jao zoë gaer, heej d’r beej
Zit óch de pruuk weer good, jao of jao
Steit die weer op blie gemood, zing ós nao.
Refrein:
Geej en weej.. ein hempelke plezeer
En zó’n doëzend hendjes om ós haer
Geej en weej.. ein stumming ónderein
En doëzend van, die illestieke bein.
Weej laepele de joeks oët depe te-e-lders
Det hebbe weej georve van ós e-e-lders
Geej en weej, dao kump ’t toch op neer
Same met zó’n hendje vol plezeer.
Idderein ziene eige ik, weej zien weej.
Hald ’t maar gemekkelik, geej ziet geej
Gaon we heej door diek en dun, jao of jao.
Op de buun of rond ten um, weej zien dao.
Euveral wao stumming is, dao zien weej
Wae dan neet te misse is, det ziet geej.
Speule weej de loftrompet, jao of jao.
Beregood of biëstig net, kóm ós nao
Teks: Hannelore & Laurens Winter
Meziek: Henk Sneijers
Gezonge door: Resy Wolters René Hutjens
Mendy & Henk Sneijers
Jaor 2003 Plaats 3
Refrein:
Kôm geisse mei, of bliefse thoës.
Ik kriëg nien geld waal klein.
En waat ik te vertaere heb.
Verdeil ik ônder mich allein.
Maar baeter waas veur dich en mich.
Des dich dich gauw bekiërs.
As ein van ôs de letste is.
Dan is den and're zeker iërs.
Ik belde gister aan dien deur.
Dich maksde mich net aope.
Hads dich sôms weer ens genne zin.
Of loogse weer te slaope.
Kôm spooj dich gauw, noow kant ut nog.
Weej komme nog te laat.
Den optoch is al halverwaeg.
Idderein is al op paad.
As statiegeld en ald pepeer.
Genôg zal op gaon bringe.
Dao kump dan nog de rente beej.
Wies det de daag gaon line.
Dan kan ut al neet miër kepot.
Der is genôg gespaard.
Met vastelaovend veur de deur.
Speule weej met gooje kaart.
Zang: Anne Marie Verberkt.
Teks: Hay Verberkt.
Meziëk: Ben Verdellen en Sef Gubbels.
Jaor 1991
Gennen tiëd
te verlaere
Weej hebbe gennen tiëd mier te verlaere
Want 't klökske tik maar door
Laat naor bed en vruug weer oët de vaere
Weej gaon veur idder oor
As straks wuurt aafgeslaote
Dan weite weej beslis
Det weej hebbe genaote
En niks hebbe gemis
Hatsjiekiedeej, hatsjiekiedoow
Weej laeve heej, weej laeve noow
Weej hadde de klok al stil gezat
Maar d'n tiëd dae bleef maar gaon
De wiëzers d'r vanaaf gejat
Toch bleef d'n tiëd neet staon
Weej hebbe ós de vraog gesteld
Óch, doon weej wat verkiérd?
D'r wuurt gen oorbeej opgeteld
As heej wat wuurt geviërd
Weej lepe al ens wat minder flot
Maar d'n tiëd dae leep maar door
Weej makde zelfs de klok kepot
Toch bleef ein oor ein oor
Óch, as d'n tiéd ens tiëdloos waas
Dan hadde weej tiëd zat
Weej ware dan d' n tiéd d'n baas
Jao, det waas ech pas wat
Zang:
Graat Peeters, Onno Vaessen en
Paul Lenders
Teks en Muziëk: Ruud
Bettinger en Paul Lenders
Jaor: 2014
Plaats 4.
Refrein:
Laot ôs nog ens druime
van det benkske aan de Maas.
wao det fibberwarie-zunke
heit van leefde waas.
Beej de iërste bôtterbleumkes
vroog ik knatsverleef!
Meug ik dich ens kösse
en toen zags dich: astebleef!
Dich bis mien léve, det is zoë gebleve.
Dich knuupke gold van mich,
ik bin kepót van dich.
Jaor 1996.
Refrein:
Laot ens un belunke op, baove de vastelaovend.
Alle wölkskes klaore op, wies dinsdaag late aovend.
Driëf dan op dees bonte daag, zweef luchtig neet te vaer.
Land dan op aswoensdaag en wach op baeter waer.
Van baove aaf dan zuusse good, wie gek der wuurt gedaon.
De kriegs ein good gemood en knieps ein uigske nao de maon.
Kiëk dökker um dich haer, geneet van ut moëje waer.
Uig det belunke nao, wao vluug det haer.
Van oët de loch zuut die belon det gekke bonte lint.
Ut krieg ein good gemood en drief waer vaerder op dae wind.
Dae weit det dan veuroët, ut huurt de letste toët.
Laot det belunke noow, laot det d'r oët.
Verkleide danse op de maot van joeksige meziëk.
Met hiël eur good gemood, dao in det wortelpinne riëk.
De letste kloons die gaon, in idder aug ein traon.
Maak det belunke los, want ut is gedaon.
Zang: Hans Aerts en Mark Aerts.
Meziëk: en teks: P. Theeuwen.
Jaor 1997
Kefeeke in, kefeeke oët
Zoë deeje de alde vruuger.
Kefeeke in, kefeeke oët
Zoë doon weej eur netjes nao.
Maar is d’r niks miër te vertaere
Roope weej met druëge kaele:
Refrein:
Hadde weej maar wat (2x)
Hadde weej maar wat van det beer gehad,
Det t'r vruuger is geschônke,
Det t'r vruuger is gedrônke.
Hadde weej maar wat (2x))
Dan ware weej nôw lekker zat !
Ein pilske heej, ein pilske dao,
Zoë blieve we naat van binne.
Ein pilske heej, ein pilske dao,
Jao det geit d’r nog waal beej!
En löp ut beer dich dan ens euver
Dink dan aan: det geit weer euver!
Teks: Lei Hermans
Zang: Lei Hermans
Jaor 1961? Plaats 1?
Refrein:
Hae hông aan d'n tapkas,
Heel zich aan de kraan vas!
Hae wis neet miër, waoraan 't loog,
Det hae zich zoe gek gedroog!
En hae hông aan d'n tapkas,
Heel zich aan de kraan vas.
Hae hoort of zoog niks um zich haer
Allein maar beer..
Baer had met ein stel gewed
det hae de meiste oët kôs.
Miër as ik kriëg hae neet klaor,
nog in gèn hallef jaor!
Klamp waas d’r ein aor veurbeej
toen ut al gebeurd waas.
’t Beer det zoot um al wies heej.
Hae kreeg d’r niks miër beej!
Toen hae eind’lik neuchter waas,
zich waat baeter veulde,
zagge “Det deej ik veur de lol,
ik zoot nog lang net vol!
We doon ut noow nog eine kiër,
let op ik zal ut winne!
Wedde det ik de meiste haol?”
Toen zônge ze allemaol:
Teks en meziëk: Nol Peters
Zang: Nol Peters
Zang op LP ’82: Hay Crompvoets
1962? nr. 1?
Refrein:
Haej haej siës van mich.
Meug ik dezen dans van dich.
Wiebel wabbel wiebel wabbel met de bein
en zoe lekker doën beejein.
Haej haej siës van mich.
Meug ik ein kösmoël van dich.
Kriebel krabbel kriebel krabbel in ut blood
jông waat is ut laeve good!
Uig ens Hans, wie dae dans.
Dae is de wiebel in de bein gezak.
Spaanse Frans, gans in trans
dae haet de kriebel in ut blood gepak.
En van je 1 2 3 huppelekeej
kom dich ens efkes heej.
Mien gelök, is det stök
det brink mich roëzegeur en maoneschien.
En zoë leef, hertendeef
nae en nemus kin d'r leëver zien.
En van je 1 2 3 huppelekeej
kôm dich ens efkes heej.
Teks:Hannelore Winter en Mieke Bruijven. Meziek:Nol Peters.
Zang: Hannelore Winter.
1977 No: 1
Hald um vas, hald um vas
aan de slup van ziene jas
asse weer zoë vruug nao hoës wilt gaon.
Hald um vas, hald um vas
aan de slup van ziene jas
wies det-e op de kop geit staon.
Zien beer det steit dao al zoë lang!
Hae drink neet miër hae is te bang
Hald um vas, hald um vas
aan de slup van ziene jas
wies det-e op de kop geit staon!
Refrein:
Schuûf de zörg op nao morge.
Gaef d'n daag eine lach.
Hald van `t laeve.
Prakkezeer neet de ganse nach.
Plök d'n daag, geneet van alles wat nog kan.
Morge is vandaag verleejen tiëd en hebse spiët d'rvan.
Morge is vandaag verleejen tiëd en hebse spiët d'rvan.
Al kinse wal ens bäöke wat `t laeve met dich duit.
Dan dinkse beej dichzellef, ach now.
Det guûf mich toch gen fluit.
Dan steit d'r plots ein kloontje.
Daen blik op dich gerich.
Dae tovert dan met gölle lach.
Die traon van dien gezich.
As alles dich ens taege zit en veul-se dich allein.
Dan dinkse beej dichzellef, wat now.
Wat helt mich op de bein.
Dan is d'r weer det kloontje.
Steit rech veur dien gezich.
Dae zet dich dan ein maske op.
En zaet dan taege dich.
Meziëk en teks: Wout Weijmans en Frank v.d. Broek.
Gezônge door: Marius Suiker en Vic Suiker.
Jaor 1998
Refrein:
Ik bin kepot van halde van
det hilt mich op de bein.
Want zônder al det halde van
waas ‘t maar half zoë fijn.
As halde van der neet miër is
dan veulste pas waat ofste mis
al is 't werm of lauw of kald
as ik der maar van hald.
Ik veul 't van binne, de zuus 't van boête
't is weer ens zoë wiëd.
't Wriemelt van binne, ik razel van boête
ik bin mien hert weer kwiët.
't Zal mich benieje, wie lang 't kin lieje
det det mich de kop verdreid.
Ik hald van vernieje,
dus 't zal mich benieje
wie lang of 't met um geit
Ik hald van gewoëne petatte met boëne
ik hald van soep met prei
ik hald van ein ieske, auk van un radieske
van wandele op de hei.
Ik hald van ein frietje, ik hald van ein liedje
ik hald zoë van meziêk
vind mich nouw gen mietje,
van van alles ein bietje
dan veul ik mich schat, schatriêk
Teks: Nol Peters Meziëk: Frans Verhofstad
Zang: Martin Peters
Jaor 1980 plaats 2
Refrein:
Halleej dr is weer haop
Beej ôs thoes geit now de portevizeedeur aop
Halleej ut geit weer d’r aan
Ze kriege ôs d’r neet van daan
Halleej d’r is weer haop
Now geit beej ôs die deur weer aop
Weej hebbe de flesse al geteld
En met ut halleve statiegeld
Hebbe weej nog waeke haop
Beej ôs thoes dao zien twie kamers:
ein is achter en ein is veur.
Tösse allebei die kamers
is ein hiele groëte deur.
Maar kump d’r fees dan geit die deur opzie
en dan zinge we idders kiër opnie:
En dan geit ut door die kamers
iërs naor achter en dan nao veur.
Polonaise door die kamers
door die groëte aope deur.
En ozze naober rup in ziene slaop:
“Ze hebbe beej eur de deur weer aop!”
Zang: De Maaszengers.
Jaor: 1970, nr. 3
Refrein:
As ik dich neet miër zeen,
doot ze de groette!
As ik dich neet miër zeen,
nouw hoi-je dan!
Ik kôm êch waal baove water,
al is ut auk met eine kater.
Nouw hoi-je dan, en vuul plezeer.
Op aswoensdaag zeen we ôs waal weer.
Mit vastelaovend, veur d'n optoch,
is beej ôs hiël de femilie knettergek.
D'n eine rup: "zek schmink mich miene kôp nog",
en d'n andere mot nog slingers um de nek.
Ent'lik is ut dan zoë wiëd,
en dan zien we ôs veur dreej daag kwiët.
En mei dan zuuste d'r eine danse.
Rupste: "Heej femilie, drinkste wat van mich?"
"Noow schei toch efkes oët met al det sjanse,
want heej steit ein lekker glaeske beer veur dich".
Maar hae haet gênnen tiëd.
en dan zien we ôs maar weer ens kwiët.
Teks: Nol Peters. Meziek: Frans Verhofstad.
1975 no: 3
Refrein:
Holladijeeja, holladijo
hallekedeejeejee, hallekado
dao kin de hiële koedeljak op springe
det kin de stomste achtereuver zinge
holladijeeja, holladijo
hallekedeej, sjieng boem, hallekedo
Ome Harie woel met vastelaovend piëre
daoveur meus hae zich de niëje leedjes liëre
hae smaerde zich de keel met eine hampel beer
en hae sprong met de meziëk mei op en neer
hae galderde door de boët
maar der kwaam allein maar schaele wazel oët
Tante Truuj woel zich ein kantekledje neije
maar die is zoë lillik, diëj hoof zich gaar neet te verkleije
en kösse kin ze neet, dus haet ze gênne sjans
allein met zinge mak ze nog ein kleine kans
en dan steit ze in eur kantekleid
ôch waat mak zich dan det minske ein laweit
Teks: Nol Peters Meziëk: Frans Verhofstad
Zang: stamtaofel De Waerbörstels
Jaor: 1974, nr. 4
|
