De slup van Mooder-Maas

As ut zomerzunke aan den hemel steit.

Gaon ik nao de maas haer as ut efkes geit.

Dan zeuk ik un plaetske urges midde in de wei.

Kiëk röstig nao wölkskes en dao wil ik dan met mei...

Refrein:

Lekker ligge luime in de slup van mooder maas.

Lekker ligge druime in ut kuntjeshoëge graas.

Alles dan vergaete, alles um mich haer.

Luustere nao de buët en nao de ketting van ut vaer.

Dingke wat zal waere, dingke aan wat waas.

Michzellef gans verleere in de slup van mooder maas.

Teks: Wiel Aerts.

Meziëk: Sef Gubbels.

Zang: Claars Boots en Wiel Aerts.

Jaor 1984

De Vastelaovend

Refrein:
De vastelaovend steit beej mich veuraan.
Det is zoë gewoën wie water oët de kraan.
’t Ganse jaor zit ’t achter in de kop.
En brik daen tiëd dan aan dan bleujt ’t weer volop
Dan struimp ’t blood waor ’t maar struime kin.
’n Geveul van weer ’n nie begin.
Ik tel de daag en tel ze nog ens nao.
De vastelaovend is weer dao.

Morge det meus vandaag zien.
Met eine schaterlach, maar ouk met hertepien.
Wie lang ’t deurt.
Det is iets det weit ik neet.
Maar ein dink det weit ik waal
’t meus veur iëuwig zien.

Aswoensdaag veurbeej, is ’t dan ech gedaon.
Kós ik maar efkes truuk en met dich dao staon.
Geluif mich maar
Dao goof ik alles veur.
Want zónnen tiëd is iets det mót altiëd bliëve bestaon.

Teks en Meziek: Mark Janssen & Hay Geritz.
Gezonge door: Mark Janssen

Jaor 2003 Plaats 4

De Wortelepin

Refrein:

Ik bin, jao ik bin eine Wortelepin
En de vastelaovend vier ik….
Ik kin, jao ik kin eine Wortelepin
In ôs gooie, alde Bliërick!
Van de brök wies Meulebös
Wuurd gezônge, wuurd gekös.
Ik bin, jao ik bin eine Wortelepin:
Dét verliër ik noeits in Bliërick!

Remund det haet zien uulke
En Jocus zienen haan.
In Heerle wei-jt ut Buulke,
Maar wao kôm ik vandaan ?….
Ik bin gen Tempeleerke;
Ik neum mich neet Marot,
Gun idder zien plezeerke;
Ik weit tóch wiej ut môt!…

Zeen ik d’n optoch trekke
al door de Kloësterstraot
Met vastelaovesgekke
dan kriëg ik ut te kwaod,
ik kin dan neet miër zwiëge
en waer d’r eine kwiet.
Bin neet kepot te kriëge,
en zing d’n ganse tiëd. . .

Zang: Tiny Hofman
Jaor: 1971, nr. 1

De zwarte kater

Vruug of later kump dae kater,

want dae leet weer op de loer.

Dae zoë trouw is det det mauw is,

op ôs vastelaovestoer. 

Refrein:

Dae zwarte kater van beej ôs naeve, dae zit ôs alzelaeve nao.

Det lillik dingk kôs ik d’r eine klaeve, dae mak mich krank van heej wies dao.

Dae zwarte kater det huurse drek, löp met ein belke um de nek.

En det getingelingeling aan miene kop, det belke hilt en hilt neet op.

Nae det getingelingeling aan miene kop, asof det noëits miër stop.

En det geit ouk vannach nog,

zoë van hadse neet gedach.

Beej ‘t opstaon beej ‘t nao bed gaon,

of ik bäök of det ik lach.

 Asse hure beej de bure,

det ik mich zoë giftig maak.

Kwaam ‘t muuske oet ‘t huuske

en ‘t kaeterke woort zwaak.

Teks: Hannelore Winter.

Meziëk: Jan Bax.

Gezônge: René Hutjens, HenkSneijers, Hannelore Winter, Resi Wolters.

Jaor: 1999

Det doon die

Refrein:

Den doon die, det doon die en zônder ôs te vraoge!

Det doon die, det doon die allein um ôs te plaoge!

Die vraoge neet nao rech of slech die doon det zoë maar vrech e-weg.

Det doon die, det doon die, det die det zoë maar doon!

Kiëk wie die twië zich kösse, zoë halde die zich werm.

Weej liëje kelt intösse, weej staon met laege erm.

Kiëk gunds die minse aete, wanniër zien die begös?

Die zien ôs gans vergaete, det doon die zônder ôs.

Kiëk wie die roëze bleuije, maar staeke doon die auk.

Kaole die lekker gleuije, die gaeve fiëze rauk.

Lekkere niej petatte, die brande zoë maar aan.

`s Nachs joenke miëtse katte, en `s morges kreijt d'n haan.

Fijn nao Oranje kiëke, en weg is ôzzen droum!

Efkes de was gaon striëke, dan zit-se zônder stroum.

Gank met de bessem kaere, dan brik hae dich kepôt.

Hés dich d'n baum vol paere, kiëk oët; die waere rot!

Zang: Hay en Paul Peeters.

Teks: Frans Driessen.

Meziëk: Wim Roeffen.

Jaor 1993

Det had ik as kind al

Refrein:

Det had ik as kind al
Zoë bin ik al jaore
Dao bin ik as echte Wortelepin al mei gebaore
Want wie ik einmaol van de luier nao de bôks toe waas verhoês
Heele ze mich met vastelaovend met gen hoebelpaerd miër thoês
Zoë stônd ik as kind al in veur en in vlam
Jao, net wie mien Vader Persiês wie mien Mam

Piejaer is ach en taggetig en zit in ein tehoês
Maar as ut vastelaovend is, dan hilt um neemus thoês
Dan zaete: Hojje allemaol, ge zeet maar waat ge dôt
Maar ik gaon efkes aan den haol, ik veul gewoën ut môt

Ketooke is al jaorelang gen doêzend waeke miër
ut zaet: Toch bin ik gaar neet bang, det ik ut oëit verliër
Want met zôn vastelaovesdaag heb ik weer mienen drei
En as ut Hiërke gaeve maag, gaon ik nog jaore mei

Teks: Ad Pollux Meziëk: Giel Aerts
Zang: Ben Verdellen

Jaor 1980

Det meus neet meuge

Refrein:

Det meus toch neet meuge, meuge, meuge
Zoëiets kinste toch neet doon,
Det meus toch neet meuge, meuge, meuge
Laot um toch nog effe gaon.
Det meus toch neet meuge, meuge, meuge
idderein duit det toch gaer.
Want zoë waas ut vruuger, is ut noow
en gluif maar zoë is ut morge weer.

Ik stond aan d’n tapkas
had net ein glaas beer vas,
toen kwaam dao ein prach van ein maske veurbeej
Ik zat det glaas beer neer,
ging achter det kind haer,
en vroog toen: “Leef maske, bis dich nog vreej?”
Ut woel mich net kösse
toen kwaam d’r wat tösse
de pap van det kind had mich vas
Ik zei: “Jong, noow stel dich neet aan
had baeter dan op um gepas”.

Ik leep mit ein maedje
beej os door ut paedje
Ik had gaar gen zin um naor hoes toe te gaon.
Opens kwaam mien mooder,
die zei: “Waat mot geej dao,
waat staot geej dao noow nog zoë Iaat te staon
mit ein vraemp maedje vreeje
det zal ik dich verbeeje
noow houw dich naor bed toe en gauw”.
Mien vader dae had det gehuurd
en zei toen: “Maar vrouw det is flauw”.

Wäörd: Nol Peters
Meziék: Nol Peters
Zang: Nol Peters
Prissentasie op LP’85: Loek Ewalds en Astrid Faessen
1963?, nr. 1?

Dich bis te hip

Refrein:

Dich bis te hip veur mich;
Nae neet geknip veur mich;
Ik wil ein vastelauvesmefke as ut geit.
Dich bis te vlot veur mich;
Ik vind 't rot veur dich;
Maar ik wil der eine dae
maar dreej daag is verkleid

Dao is der eine dae is maf op mich.
Ik weit ech neet waorum, maar ik zek ut dich.
Haet de rispels geblondeerd;
en gebroek auk nog parfum
en daorum zek ik um;

Hae mak meziëk, en is dan leef verkleid
mit franjels aan 'n pak, waat um neet steit.
Hae haet kralle um de nek,
en ein broëne moodervlek
en det is mich toch te gek:
 

Teks: Nol Peters. Meziek: Hannelore Winter
1975 No: 2

Dich haes de böks aan

Dich bis miene möp, jao dich bis mien laeve
Ouk al haes se de bóks aan, 'k wil dich gaer alles gaeve
Mót ik um sóms waal ens kniëpe, des dich neet miër van mich hels
Toch blief ik danse nao dien piëpe
(want) dich bis de bóks,
ik de bretels.

Ouk al hebbe weej ens dökker sores,
Veur degene dae det nog neet wit
Ik blief de kloon, en diene leve klores
Dich bis de bóks die mich 't feinste zit

Génne mins dae kin zich met dich maete,
Weej twië same hure gewoën beejein
Ouk al weit ik des dich dök d'n baas bis
En wuurt die bóks sóms waal ein bietje klein

As ik dink aan al die schoëne tieje,
En al hebbe weej 't sóms te kwaod
Ik bliëf gewoën,en bin toch diene blieje
Dich bis veur mich.de gooj kónfeksiemaot
 

Zang: Gé Deenen
Teks: Gé Deenen
Muziëk: Marcel Driessen
Jaor 2010 Plaats 4

Dina

D'n beste preuver

Refrein:

Ik bliëf, jao ik bliëf.

As preuver, ut létste euver.

Ik kin, nae ik kin.

Gewoën neet gaon, dus bliëf ik staon.

Wao det ik heej auk staon.

Dao plekke mich de scgoon.

Det ik dan neet kan gaon.

Dao kin ik toch niks aan doon.

Ik bliëf, jao ik bliëf.

As beste preuver, ut letste euver.

Ik kin, nae ik kin.

Gewoën neet gaon, dus bliëf ik staon.

Wat ik auk prebeer, wie ik mich forseer.

Beej gôje wil dao héld ut op.

Wao det ik auk staon. laot ik mich weer gaon.

Det schuut mich altiëd in de kop.

Nörges aan de teek, wuurt d'r heej gegreek.

Dus bliëf zoëlang as ut maar kan.

Preuf maar met mich meij, van det lekker greij.

En lig maar nörges wakker van.

Op de letsten daag, trek ik gans van slaag.

Nog efkes duchtig aan de bel.

En as ik dan zeg, wae wilt heej noow weg.

Dan rup met mich ut ganse stel.

Zang: Hans en Marc Aerts.

Teks: Peter v.d. Akker.

Meziëk: Peter v.d. Akker.

Jaor 1994

D'n Blaozer

Refrein:

Ôzze Lei, dae speult mei in ein joekskepèl.
Wat mak dae man ein biëstig laeve.
Met zôn träöt veur de sträöt in ein joekskepèl.
Bluës hae d'r neet gaer naeve.
't Geit vuul baeter asse um maar moeks.
Hae zaet: "'t Is minder de kepèl, maar 't is miër de joeks."
Ôzze Lei, dae speult mei in ein joekskepèl.
Bluës met gemaak de veugel van ut daak.

Weej thoës zien nette minse.
Maar eine is t'r waers en det is ôzze Lei.
Dae zoelse toch verwinse.
Want dae kreeg van de joekskepèl ein träötje mei.
Hae oefent gaer en auk nog dök.
Met de oëre vol met stopverf zinge weej as um wat lök:

Maar is 't vastelaovend.
Dan hure weej um gaer, jao raeken dao maar op.
Van 's morges tot d'n aovend.
Dan bluës hae zich de auge bijna oët de kop.
Leet hae kepot op eine stool.
Mit ein pilske veur d'n aosum, kriegse um weer op verhaol.
 

Teks: Peter Jansen. Meziek: Wim Janssen.
Zang: Hay Steegh.
1978 No: 1

D'n doedeljas

Daen doedeljas, dae Pietje pas,

Wilt maar neet… in ziene kleierkas.

Slappe was die haet e zat.

En daorum wuurt e gaer gejat.

Refrein:

Wie dan 't jeske weijt, pi-jeske dreijt.

Det geit wies midde in de nach,

Had Pietje neet gedach.

Had Pietje opgepas, hat te neet

Um zóne grapjas zó'n verdreet.

As dae pas beej die pi-jasse,

Haet e noow de tesse vol.

As die beej dae paljas passe,

Jao dan vergaet um nog de lol.

Dae roete jas, dae loog nog pas,

In de knup.. met eine klaverjas.

Met bedraag wie leidgeklaag.

En ouk ein stök in ziene kraag.

Dae sloeberjas, dae hóng nog pas,

Aan d'n erm beej einen and're kwas.

Bäök maar neet en gen verdreet

As geej daen hangjas jange zeet.

Gezónge door: Henk & Mendy Sneijers, Resy Wolters, René Hutjens.

Meziëk: Jan Bax.

Teks: Hannelore Winter

D'n druuëge

Refrein:

Weej gaeve ôzzen Thei met de dreksker mei,
met vastelaovend, met vastelaovend.
Weej gaeve ôzzen Thei met de dreksker mei,
met vastelaovend gaeve weej um mei.
Die daag zien allein veur mefkes;
dus geit Thei de laan oet efkes.
Weej gaeve ôzzen Thei met de dreksker mei,
van vastelaovend haet-e gen bezei.
:
Ôzzen Thei is altied drök met studere.
Hae verduit den tiëd ouk dök met protestere.
Ôzzen Thei dae duit geliërd, is beej d’n tiëd,
met vastelaovend môtte weej daen druëge kwiët.
(Dus:)

Asse beer zuut begint-e al te zweie
en van limonade geit ut um al dreie.
Ôzzen Thei zweit as ein paerd, geit van de gaerd.
Nao ein kösmoel leet-e al op de aerd.
(Dus:)

Wäörd: Gerrit Gommans Meziék: Nol Peters
Zang: Nol Peters
Jaor: 1972, nr. 1

D'n einigge

Refrein:

Ik bin kepôt van dich.
's Nachs blieve mien döpkes aope.
Ik bin kepôt van dich.
Door dich kin ik neet slaope.
De bis ein van die weinige.
Veur mich bliefs dich d'n einigge
De bis ein van die weinige.
Veur mich bliefs dich d'n einigge!

Wiëj ik dich lets-aan had gezeen.
Toen woort ik maf van dich.
Ik kreeg de kriebels in mien kneen;
Dich bis de sies van mich!

Ik heb mien hert verlaore:
Noow luuster waat ik zêk:
Ik bin verleef gewaore.
As man woel ik dich drêk!
 

Teks: Gerrit Gommans. Meziëk: Nol Peters.
Zang: Tiny Simon-Hofman.
1973 No: 2

D'n Hemel op aerd

Refrein:

Bliërick, Bliërick, dich bis veur mich.

D'n hemel op dees aerd.

Bliërick, Bliërick, veur mich bis dich ut allermeiste waerd.

Bin ik truuk van weg gewaes, dan dink ik altiëd weer.

Heej bin ik gebaore, heej woën ik zoë gaer.

Bliërick, Bliërick, dich bis veur mich de hemel op dee aerd.

Bliërick is gén waereldstad.

Maar waal ein paradiës.

Weej hebbe heej van alles zat.

Wat ald en auk wat niejs.

Weej hebbe berg en auk de maas.

Ein raodhoës en ein plein.

Laot Bliërick, Bliërick bliëve...

Zoë vinde weej ut fijn.

Ik waas al ens in Helsinki.

In Lônde en Berliën.

Maar nôrges op deze waereld.

Vônd ik ut schoëner zien.

Ik bin d'r noow van euvertuug.

Heej vind ik mien gelôk.

Laot Bliërick, Bliërick bliëve.

Dan kin det neet mier stôk.

Zang: De jônges van Hard en Vals.

Teks: Paul Lenders en Ruud Bettinger.

Meziëk: Hay Wilders.

Jaor 1989

D'n Tôfste

Refrein:

Mien leefste, heej staon ik dan.

Tôffe knöl, neks gebaore.

Jao, ik zeg dich in eine zin,

det ik gek op dich bin.

En ik haop det ik kösse meug.

Zoë kan ik mich verklaore.

Maedje kôm ens heej,

ein leuk stel det zien weej

en det zeg ik neet dök.

Och wat bin ik verleef,

dich bis wao ik naor streef.

Lekker dingk, lekker stök.

Nôw kiëk toch ens heej; naor die twië die heej staon,

en zeg mich ens, wae is de netste?

D'n deze meug bliëve, daen ander môt gaon.

Want ik bin de schoënste, det wét-se.

Maar met vastelaovend dan zuut dae neet d'roët.

dan is dae ein bietje geweijt.

Ik dink det dae det zaet, zoë gaer ein maedje haet) 2x

Maar volliges mich is det juus umgedreijt )

Ik bin mich wies achter de oëre verleef,

en heb nôw mien hert auk verlaore.

Daen eine zoel weggaon, daen ander dae bleef,

maar wae van ôs twië is de waore?

Ik kriëg zoë d'n indrök det ik ut neet waer

Weej kômme zoë gaar neet beejein.

En luuster wat ik zeg, d'n deze haet weer pech ) 2x

met vastelaovend bin ik allein )

Zang: Quin Warmerdam Hay Wilders.

Teks: Quin Warmerdam.

Meziëk: Quin Warmerdam.

Jaor 1995

Dobbelstein-tango

Refrein:

Zeg luuj, Wat dink geej van ut laeve.

Id det neet einen dobbelstein.

Sôms is ut raak, maar dök t'r naeve.

Zoë velt de zes, dan goëi-se ein.

De hoofs maar nao dich zelf te kiëke.

De wets maar noëts wat of t'r kump.

Maar och dao môsse niks um gaeve.

Want wat d'r kump is um ut aeve.

Zoë geit ut altiëd in ôs laeve.

Zoëvelt de zes , dan goëi-se ein.

Haesse de kriebels, de kriebels, de kriebels.

Al zes daag achterein.

En is t'r neemes, dae leef is en mei geit.

Dan veul se dich allein.

Maar och, dan drink-se en dan zingk-se.

Geisse d'r duchtig taegen-aan.

En d'n hemel zuusse later.

dan veur ein doedel-zekske aan!

Wilse gaon stappe, gaon stappe, gaon stappe.

Al waeke aan un stök.

En vind-ste neemus, dae leef is en mei geit.

Dan veul ze dich ein krök.

Maar och, dan sprink-se en dan dink-se:

Rol mich ein eike nao de baan.

En d'n hemel zuuse later.

Dan veur en doedel-zekske aan!.

Zang: Petra Houben.

Tekst. Giel Gommans.

Meziëk: Jos v.d. Venn.en Karel Janssen.

Jaor 1981

Doot det nog eine kier

Doot det nog eine kiër, de letste kiër
Det heb ik toch zoë gaer , dan hoof ‘t ech neet miër
Doot det nog eine kiër, veur mien plezeer
Dan zweef ik heej wie ein veer
’T geit van de veut wies baovenop de kop
Mei dink ik ouk det ‘t beej miene kop neet stop
Doot det nog eine kiër, de letste kiër
Want ik heb ‘t toch zoë gaer

De prins wuurt oëtgerope, ik staon gans veuraan
Gruuëts wie hae dao steit, dae geit d’r taegenaan
Zónne kwante noeits gehad, d’r zien toch goje prinse zat
Dan zing , dan zing, dan zing ik noow met óch

‘t Is weer vastelaovend, huur die joekskepel
En die dieke trom, die krieg ouk weer ein lel
Dan gaon alle remme los, dan is det vel alweer de klos
Dan schrieuw, dan schrieuw, dan schrieuw ik ‘t toch oët

In ós stamkefeke, staon weej dan beejein
D’n ober löp veurbeej, det vind ik neet zoë fijn
Beste man ik kóm heej gaer, wao blief veur mich det glaeske beer
Dan roop, dan roop, dan roop ik taege um

Zang: Roy van den Broek, Lisette Geraedts, Marloes v.d. Ham en Roy Rens
Teks: Frank van den Broek Meziëk: Hay Geritz

Jaor 2012 plaats 3.

Doot d'r mich dao maar twië van

Ein maske kwaam binne in ein kefee.

Zoë dörstig wie maar'kan.

En zag wie d'n ober dao tappe deej.

Noow luuster, beste man...

Refrein:

Doot d'r mich dao maar twië van.

Want ein allein is niks gedaon.

Doot d'r mich dao maar twië van.

Op ein zô'n bein kin nemus staon.

Doot d'r mich dao maar twië van.

En huur ens efkes heej.

As det bevelt kump nummer dreej.

Doenderbeej. doenderbeej.

As det bevelt kimp nummer dreej doenderbeej.

Brach ik ens mien maedje verleef nao hoës.

Dan wis ik wat ik woel.

En stônde weej saame beej zienen thoës.

Vroog ik nao ein kösmoel...

Zang Astrid Faessen en Loek Ewalds.

Jaor 1987

Doot maar gewoën

Refrein:

Doot maar gewoën, dan duiste gek genôg,
en knettergek det is pas lekker.
Doot maar gewoën, dan duiste gek genôg,
zoë stapelerend gek det is pad lekker.
Snie maar aaf en toe ein gek gezich,
verkaup waat schaele wazel taege um en mich.
Doot gek genôg maar val neet oët d'n toën,
doot gek genôg, dan bis-te döedgewoën.

Nôw gaef ik dich te raoje nôw gaef ik dich te doon...,
wae löp d'r van verwaandheid nôw naeve zien schoon.
Dao krieste kalde veut van en blaore aan d'n hak,
en ik bin nôw einmaol neet kepot van zônne kale kak.

D'r hebbe ein paar minse, ut hoëg in euren bol...,
ik heb van die verwaandheid d'n boêk toch zoë vol...
Die woorte gebaore, zoe bloët wie geej en ik,
en ik zeg maar zoe, die hebbe einen hiële groëten tik.
 

Teks: Nol Peters. Meziek: Frans Verhofstad.
Zang: Petra Houben.
1977 No: 2

Dreej daag lang de auge aope

Refrein:

Dreej daag lang de auge aope.

Daag en nach, en neet naor bed.

Al daen tiëd neet hove slaope.

Det waas sjiek, waas je van het.

Gen gegreek met slaope gaon.

Maar auk neet aste op môs staon.

Dreej daag lang de auge aop.

Daovan druim ik in miene slaop.

As `t vastelaovend is.

Wil ik neet slaope, neet naor bed.

"k Bin dan bang det ik wat mis..

Stel dich ens veur dan sleep ik net.

"t Geit al vlot genôg veurbeej.

En daorum bliëf ik derbeej:

Stel dich veur d'n tap dao löp.

En ik waas dan al lang nao bed.

Nou det id ein kale lol.

Nae det vônd ik maar naatje pet.

"t Geit al vlot genôg veurbeej.

En daorum blief ik derbeej:

Teks: Nol Peters en John Janssen

Prissentasie: Resi Engeld-Wolters.

Jaor 1985

Drink, drink, drink

Refrein:

Drink, drink, drink en laot um nog ens gaon
drink, drink, drink maar laot der genne staon
drink, drink, drink kôm hald de mood der in
en schöd en schöd en schöd nog maar ens in

Ik zek maar zoë, ik zek maar niks ik hald mien moel maar
as ik laat thoës kôm van eine maskenbal
en ik kriëg ze weer op mien dônder
want det is beej ôs gen wônder
maar wat ik dink.... maar wat ik dink
det zeg ik neet want dan waere ze weer link

Wat is det toch, wat zal det zien, is det waal lekker?
zoe praot einidder dae noeits der oët geit
maar ze môste ut maar ens weite
maar ze môste maar ens pleite
det zeej auk ens, oët meugde gaon
dan waas ut met dae stômme praot gedaon

Teks: Lei Hermans
Meziëk: Lei Hermans
Zang: Nol Peters
Zang op LP ’83: Frans Peeters met de Maaszengers
1963?, nr. 3?

3 Daag in ut jaor

Refrein:

Dreej daag in `t jaor en det is iërlik waor.

Dan straol ik weer van gelök.

In dans en maak plezeer, drink auk mien glaeske beer.

En gaon nao hoës toe op de zök.

Met de vastelaovend gaon ik droët, dan luusters dich nao mich.

En de rés van `t jaor dan bin ik weer van dich.

Dreej daag in `t jaor en det is iërlik waor.

Dan straol ik weer van gelök.

Dich geis gaer nao de wintersport, in plaats van oët te gaon.

`t Laeve is toch vuuls te kort, um aan de kant te staon.

Dus dink good nao veur des te geis, dich wets neet wat-se mis.

En gank ens met d'n optoch mei, det's ein belaevenis.

Ôzze pap dae werk daag en nach, det vind hae gen bezwaor.

Uk heb um al zoë dök gezag, wanniër ziet geej ens klaor.

Dan zaet hae laot mich toch met rös, det mak mich gaar neet oët.

Maar as `t vastelaovend is, dan gaon ik dreej daag droët.

Ôs mam die zoot te sukkele, ze had pien in de kop.

De maag die waas bedôrreve, de blooddrök dae leep op.

D'n dokter zag toen stillekes, noow pak ôg medesien.

Maar mam zag nae, met vastelaovend zal ik baeter zien.

Zang: Rick Custers, Jolanda Titulaer, Marine Titulaer.

Teks: Rick Custers.

Meziëk: Rick Custers.

Jaor 1993