Refrein:
Dae dao. dae dao: det is un hötje louk;
Hae dao. hae dao: Jao ein draosbôks isse ouk!
Dae hink van alles in ut gare
en det vindt-e dan je ware!
Dae dao. dae dao:
Daen höllewölle kiëk um dao plare!
Handerie meus gaeje op ut land.
Maar waat had dae kaerel toen de juu in
Handerie vônd knuure neet zoe kwant
Want dao had-e gaar gen zin in
En in zien gif leet-e zich toen gaon:
Hae molde de kômkômmers en ut ônkroëd leet-e staon!
Baer dae is gebaore met twië hand.
Maar ein dink is jaomer: Ut zien linkse
Baer dae vindt det is jao gaar gen schand
Die hendjes staon um, waat dinkse!
Met die plevuuze isse unne kei
Hae kin’der beer mei höffe en hae vreejt d’r ouk mei mei.
Wäörd: Gerrit Gommans Meziék: Jan Verberne
Zang: Nol Peters
Jaor: 1971, nr. 3
Refrein:
Waat ein kleviëters, haet dae jông van Piëters !
Met die hand dao laai-te mel,
Met die hand dao zwaai-te mel.
Waat ein klevieters, haet dae jông van Piëters !
Wie hae woord gebaore en zien mooder vroog:
“Haet-te waat hae höbbe môt en zien die haendjes good?”
Reep ze, um dich te begaaie:
“Heej waat zal dae later laaie”
Wie hae oet ging vreeje en ein maedje vroog,
wis det leeve kind ech neet waat ut opens dao zoog
Reep ut: “Zôn hand um te schoef’le,
maar neet um mich te vermoef’le”.
Zang: Jan Boots
Jaor: 1969, nr. 1
Refrein:
Jao dae snôtter, dae snôtter, dae snôtter.
Dae veel met zien………..in de bôtter !
Maar lets haet ut gespoës,
Want hae kwaam, jao hae kwaam,
hae kwaam weer ens lazerus thoës !
Invulling …. achtereinvolges:
neus
kuit
vlaai
baom
vlaai (2x)
En Sjengske, dae jông van ôs naeve,
dae haet vuul gelök in zien laeve.
Hae trouwde hiel vruug, det knölke
En waal met ein biëstig knap pölke. . . . .
En Sjengske, dae jông van de buure,
dae hoof praktisch noeits ens te knuure.
Zien wiefke, det haet vuuel cente,
dus kômme ze d’r van de rente. . . . .
En Sjengske dae is hiel tevreeje,
want me kin um niks baeters beeje.
Maar geit-e ens oet, dae sneuzel,
vergeit um waal gauw zien gegreuzel. . . .
Zang: Claar Boots-Hinssen
Jaor: 1972, nr. 2
Euveral bin ik gauw oëtgekeke
Zelf midde in Paries leep ik te greke
Maar kóm ik truuk en bin dan weer heej
Is det in eine kier veurbeej
Dan bin ik blie, zoë blie blie Bliericks wie nog niej
Jao de bliefs toch waes-se bis
Dan bin ik blie, zoë blie blie Bliericks wie nog niej
En maar good det det zoë is,
Want ik wil mien neus neet achternao
Ik bin vuuël lever heej dan dao
Det kump van eiges en ik weit neet wie
Maar ik bin blie blie Bliëricks wie nog niej
Nao ein lekker wiekendje aan zië
Dan wil ik röstig aan nao hoes toe rieje
Maar bin ik dan weer bijna beej de Maas
Gaef ik ens efkes duchtig gaas
Aan de Laan, jao dao steit ózzen taore
Dae graotendeef dae kin mich neet bekaore
Maar kóm ik ens van Baolder of van Bree
Vind ik daen taore bes oké.
zang; Peter Jansen , Wim Janssen Plaats 1. 2005
teks en meziëk; Peter Jansen en Wim Jansen
Refrein:
Dan wil die gaon
dan wil die gaer neet stil blieve staon
Jao dan krieg die mood want anders leep ze neet zoë good
Dao haet daen ome vás waat aan gedaon
Want anders bleef det dink mit vastelaovend staon.
Ome Karel haet ein hangklok
mit ‘n hert wie eine stein
as diej merk det hae ‘n dutje duit
dan tik dae hiël gemein
maar as ze loupe mot
dan steit ze stil
allein mit vastelaovend wet die waat ze wil
En ut snuutje van dees klok
is hiël charmant maar auk brutaal
die duit aan “ochtendgimnastiek”
al ‘s morges vruug mit vuul kabaal
maar as ze laupe mot
dan steit ze stil
allein mit vastelaovend wet die waat ze wil.
Wäörd: Hannelore Roggeveen
Meziék: Hannelore Roggeveen
Zang: Hannelore Roggeveen
Prissentasie op LP ’85: Maedjes koër
1963?, nr. 2?
Nao d'n optoch kiëke, det is wat ik wil,
Maar al is se nog zoë moëj, hae steit lang stil,
Eine waas 't muug en pleitde um keduuk
Effe later repe weej um truuk
Dao geit-e weer haer,
Dao geit-e weer haer,
lk dach dae geit neet mier,
Maar dao in eine kier,
Dao geit-e weer haer,
Dao geit-e weer haer,
Neet blieve staon, maar blieve gaon, die hebbe we gaer
Iers dach-e beej zich zelf nog ik weit neet....
Maar geit neet besteit neet:
Dao geit-e weer haer,
Dao geit-e weer haer,
Neet blieve staon, maar blieve gaon, die hebbe we gaer.
Beej ós joekskepel dao dekselt 'nne man,
Maar dao krieg dae hiel gauw lame hendjes van,
Nao ein liedje liek dae aaf - en oëtgeknuurd
Wies hae 'nne niejen inzet huurt
Eine beej ós naeve haet neet vuuël gelök,
Nege vrejerieje achter ziene rök,
Maar de ganse buurt stónd dees waek aan de raam
Wie hae met 't tiënde naeve kwaam.
zang Peter Jansen & Wim Janssen
Teks & meziëk Peter Jansen & Wim Janssen
Jaor: 2008 Plaats 1
Ik zoot ‘n waek of dreej geleeje ens aan ut buffet
en ik bestelde mich toen waat te drinke.
De kelner zoot ein kleintje neer
toen reep ik ,,Waat is det?”
,,Bis dich soms bang det ik mich wil verdrinke?”
Refrein:
Ik heb leever zo’n groëte
neet zônne kleine ozelaer
Ik höb leever zo’n groëte
wao moste mit zo’n kleintje haer?
En ik neem d’r mich zoëvuul ik kriege kan
Umdet ik d’r van ze laevesdaag neet boëte kan
Ik höb leever zo’n groëte
dao kriegste klaore auge van.
Mien opa dae kump iddere waek
beej os as babijsit
Maar zit dan steeds opniej weer wat te greeke
Hae zaet dan as ik um ens vraog
wao-of de pien waal zit
“Ik wil neet nao zo’n kleine maedjes kieke!”
Wäörd: Nol Peters Meziék: Nol Peters
Zang: Nol Peters
Zang op LP ’85: Hay Peters, Martin Peters
1964 Nr. 2
Wie doon ze det, det alle luuj wat waere
Nog baeter dan ze hadde mótte zien.
Wie doon ze det, det weej ós ammezere,
De groëte en de kleine harlekien.
Lalala..lalala..effe mafgedoedeld zien.
Daovan druime weej.
Zoe mot 't waere en zoë wuurt 't heej.
Aan d'n erm van eine knoëvelaer
Zien weej de miljonair.
Daovan druime weej.
Zoë mot 't waere want zoë huurt 't heej
Ónder eine vastelaoveshood
Kump alles good.
Det doon die, umdet idderein det naoduit
Nog baeter dan ze hadde hove doon.
Det doon die veur d'n tiëd dae dalik stilsteit,
Beej idder muulke van dae sjieke kloon.
Lalala..lalala..effe mafgedoedeld doon.
Zang: Resy Wolters, Rene Hutjens, Mendy & Henk
Sneijers
Plaats 7-2005
Refrein:
Dao is mien klepperdeklepperdeklep
mien gooje klepperdeklepperdeklep.
Wat bin ik bliej, zoë bliej, zoë bliej
det ik die klep weer heb.
Ik dacht nog klapperdeklapperdeklap
dao steiste zônder die klep aan d'n tap
Zônder die klep van mich
Det is toch gen gezich.
Ik loup al waeke aan ein stök
met mien wange op ein krök
want ze hebbe mich de bièterkes getrokke.
Ik verloor haos miene mood,
want ze stônde mich zoë good
en nôw zit ik heej te kiêke
met de brokke.
Maar morge is d'r niks mier aan de hand
dan hap ik mich de mônd vol tand.
Gister had ik zônne pech
mien gebit det waas eweg
en toen vônd ik ut weer truuk ônder ut kösse.
Ik stônd met de mônd vol tand
en mien tông in ut verband
want ut stômme waas
die tông die zoot d'r tösse.
Al leette ouk ein bietje ônderein
toch heb ik miene mônd beejein.
Teks: Christel Vriens Meziëk: Wim P. Jansen
Zang: Paul en Hay Peters
Jaor 1980 plaats 4
Refrein:
Ein bôks die haet twië piëpe,
aan iddere kant ein.
En in die bôksepiëpe,
dao douwe weej ôs bein.
De tiëne die gaon altiëd iërs,
dan koëte, kneen en bille.
Jao, det geit ech neet anders-um,
al zoelse det waal wille !
Mien opa dae is sniejer
en det al jaore lank.
Hae mak die piëpe wiejer
aI is hae waal ens krank.
Hae nimp mich altiëd iërs de maot,
begint daonao te knippe
en guufs um dan gooi-e raod
dan kump ut van zien lippe…..
Mien opa dae kin griëpe
al nao ein good kostuum.
Hae kiek iërs nao de piëpe,
zaet dan hiël plechtig: “huum.
Det stöfke is hiël gooje stof,
de kins det erg good striëke.
Jao dao mei heb-se ech gebôf,
det zal waal hiël gauw bliëke!”.
Zang: De naefkes Herman en Peter samen met Petra
Jaor: 1972, nr. 4
Refrein:
Is ôg det auk bekind, de Maas haet twië kante.
Links dao woëne weej en rechs die beej de hante.
Steiste aan de gooije kant dan hebste groët gelök.
Of biste aan ut twiefele, aan twiefele, aan twiefele
Of biste aan Ut twiefele, dan
"Kôm ens euver de brök".
Gen brök die is veur ôs te vaer, um nao Bliërick toe te kômme.
Daen optoch wille weej zeen, al die kleure en de blônne,
Dao laef de gooije geis, aste tösse die minse steis.
Dan dinke weej God zij dank, weej staon aan de gooije kant.
Weej gaon dök nao d'n euver-kant, met de träöte en met trômrne,
al jaore op en aaf. En zoël Ut dao ens van kômme,
wat meinste dao woord gefiës. Och kôs det dan 'ns oeïts bestaon,
det linker- en rechter-kant, jao same de brök op gaon.
Zang: Leo Faessen
Meziek: Ben Verdellen
Teks: Ben Verdellen
Minse help, wae wet wat ik môt ik weite,
van die kösmoel die ik vannach nog staele woel.
Want op daen hook, dao veel veur mich 't dook,
ik bin op zeuk wao ik miën bein, euver brook.
Refrein:
Dae fijnen tiëd, ging mich te wiëd,
ik bin de film van gisteraovend effe kwiët.
Dae letsten drei, kreeg ik neet mei,
wat ein leid nôw toch veur allebei.
Nôw zaet mich idderein, "wat waarse gister fein",
Nôw smeek ik dich, kom truuk beej mich
allein met dich, krieg ik de film beejein.
Spiët genôg, det wil ik auk bekinne,
umdet ik jaomer neet mien kaertje achterleet.
As ik maar kwaam, op örges eine naam,
Ik weit neet ens wao ik michzelf, euver schaam.
Zang: René Hutjens, Mendy Sneijers Henk Sneijers Resy Wolters
Meziek: Jan Bax
Teks:Hannelore Winter
Refrein:
In ein rie achterein door de kloëster-straöt,
ein vutje op de stoep en ein d'r naeve.
Dan löpste ongeliek en smeis auk oët de maot,
dao zitte weej neet mei, det kin niks gaeve.
Al krieste dan auk blaore of doon de veut dich pien,
as geej ôch nôw dôt spooje, zeen weej ôch dao misschien.
Haer en truuk, op en aaf, ein bietje dwars,
op de toëne van dae gaöte mars.
Ozze pap dae wilt de gaötemars probere,
met de veut en met de traöt.
Dan steit hae dao veur zien deur te repetere,
eine voot op de stoep en d'n andere in de gaöt.
En lök um dan ut laupe, den geit ut traöte neet,
umgedreit utzelfde wae wet wao det aan leet?
As Cecilia met Cecilia eure fiësdaag viert,
interesseert ut eur gen snars.
Want dan gaon zeej op de lappe zien dan oetgeliërd,
dae meziek dae geej huurt, neume zeej de gaötemars.
Dae kinne zeej van boëte, zeej traöte zônder neut,
beej eur dao geit det same, det blaoze en die veut.
Teks: Ben Verdellen Meziëk: Sef Gubbels
Zang: Ben Verdellen
Jaor 1980 plaats 3
Refrein:
Ik gaef dich gaer alles wat ik heb mien kind
Umdet ik dich aardig vind
Zoë lekker, zoë aardig vind
Dich meugs mich altied vraoge was te wils mien kind
Umdet ik dich leef en leuk, zoë aardig vind.
Jan dae ze had en ziene schat
Ginge ens winkele in de stad
Dao vroog zien leef och astebleef
Hae zag: huur heej hertedeef.
Bloesje van kant, rink aan de hand
Wat woord ut maedje toch charmant
Jantje dae dors niks zegge, dae wors
Zông maar oët volle bors.
Tekst en meziëk: Giel Geurts.
Zang: Giel Geurts
1965 Nr.2
Refrein:
Huûr dao kump de joekskapel
Ein gans orkes.
Vind geej det gen machtig joeksig stel.
Ze blaoze allemaol de hoëgste toën.
Det is toch ech neet miër gewoën.
Trômpette blinke in de veurjaorzôn.
Ik huur de deksels en auk de dieke trôm.
Ut klink zoë schoën al beejein.
Nôw bliéf ik neet mier allein.
En gaon ik mei met de joekskapel.
Jaor 1996
Beej ôs thoës is neemuus oëts wat pooter.
Nae, nae det guëf ut neet.
En zuk der eine wat, dan zaet ôs mooder:
Jông de wets toch wao det leet:
Refrein:
Beej ôs thoës leet alles in de keukelaaj.
Van de bôtterhammetäötjes wies de proëmevlaaj.
De jaegerbôks en de schôttelsplak.
De zwaevelkes en de nagellak.
Auk de sôkkerkäörker en ut stök kerboët.
D'n aftershave en ut appelekroët.
Ôch det is mich ein gegraai.
In de gammele keukelaaj.
Al ôs grei det leet op ein höpke.
Hiel netjes ônderein.
Weej hebbe genne kas en auk gen schöpke.
Nae zô'n laaj is d'r maar ein.
Teks: Wiel Aerts.
Meziëk: Wim Roeffen.
Zang: Hay en Paul Peeters.
Jaor 1984
Refrein:
De kins mich toch neet tralalala
De kins mich toch neet tralalala
Al haet mien maske ut gezich van eine mins
Dao achter zit d’r eine daeste gaar neet kins
De kins mich toch neet tralalala
De kins mich toch neet tralalala
Al raojste noch zoe dök de hebs toch gen gelök
De kins mich toch neet tralalala
De vastelaovestied is aangebraoke,
de pekskes kômme oet de motteböl.
Ut Limburgs blood begint alweer te kaoke.
Ut is d’n tied veur jen en flauwe köl !
We trekke met d’n optoch door de straote,
met vastelaovesgekke of allein.
Weej hebbe ôs gezich maar thoesgelaote
en idderein zaet taege idderein:
We gaon weer dreej daag leuk de zaak versiere.
Det doon weej allemaol toch aevegaer!
Dae vastelaovend kins-te gaar neet liere.
Ut zit d’r beej ôs in van kindsbein haer.
Verkleid as clown, zigeuner of minister
en jônk en ald, de groëte en de klein’
doon daor aan mei want weej zien neet van gister
en idderein zaet taege idderein:
Zang: Ben Verdellen
Jaor: 1969, nr. 2
Refrein:
Klepper de klepper de klep.
Wat ik doon is genne nep!
Klepper de klepper de klep.
Ik geluif det ik de klep-koorts heb.
Noëte hoofse daoveur neet te kinne;
Dien kleviëters môtte d'r aan winne.
En al hebse van ut zinge gen bezei.
De mummels maar gewoën un bietje mei:
Klepper de klepper de klep:
Ik geluif det ik de klep-koorts heb...
Op vandaag wilt idderein waal kraoze.
In un joeks-kapel op träöte blaoze.
Maar ik heb dao-aan de pes:
Ik veul mich zelf ein joeks-orkes....
Met dees daag wilt idderein gaer jeppe.
Zich te good doon aan wat pilskes kleppe.
Maar ik wil det nôw ens neet:
Ik doon det zoë wiej geej det zeet...
Zang: Jo Hofman, René-Mark-René
Tekst: Gerrit Gommans.
Meziëk: Jo Hofman.
1982
Wae geit d'r met ós mei de kloon oëthange?
Kom laot ós gaon, en blief neet staon
Met roëje pruuk en zunkes op de wange
Zinge weej.... van de sterre en de maon
En zoë wie det geit, det is geheid
Weite kloons verdöllemes good wao 't um dreit
Dus make weej dao jen...jao ken...waat dache
En bliëve lache wies 't allerletste oor.
Ik stónd veur de spegel en zóng 'nne raegel
Van ein bekind refrein
En onder 't schmienke waas ik aan 't dinke
Heej staon ik neet allein
Want dae met mien gezich
Zink alles mei met mich
Ik dronk nog ein dröpke en leep nao 't schöpke
En pakde de stampofoon
Dae stónd dao te wachte op kómmende nachte
Um met mich mei te doon
En wie ik um zoog staon
Waas de rös met mich gedaon
zang; Leo Faessen, Marcel Driessen Plaats 4. 2005
teks en meziek; Ben Verdellen
Refrein:
Heb ik champanje of allein maar sôkkerpaek
Un good dinee of maar ein schiefke keek
Ut luut mich kalt ut kan mich niks verschaele
Ut duit mich niks want ik heb mien Adèle.
Ik veul mich toch zoë kontent
Waorum zoël ik mich nog kwaele
Auk al heb ik genne cent
Ik heb genôg aan Adèle.
Kiëk dich det bruudje ens aan
is ut gen kind um te staele?
Neemus kriëg mich dao vandaan
Ik bin kepot van Adèle.
Wäörd: Ad Pollux Meziék: Fr. Wetjens
Zang: Hay Crompvoets
1967, nr. 3
Refrein:
Zet dae kraan aan Sjaan; dan kinne we der eine gaeve.
Zet dae kraan aan Sjaan; de brouwerië môt laeve.
En as weej heej staon zoë ziej aan ziej.
Met van die schoëne Kômpeniej.
Dan zet dae kraan aan Sjaan, jao zet maar aan.
Beej ôs op den hook is `n kefee, dao hebbe ze zeve maedjes.
Die döchter van dae kastelein, zien moëj wie roëzeblaedjes.
En ein daovan hét Sjaan, det steit meis an de kraan.
"t Goeijt d'r mich neet oët, al haet ut ein vregte snoët.
Beej ôs op dun hook in det kefee, dao drinke de jônges beerkes.
Zeej bliëve dök dan suk hiel lang, al veur die leuke deerkes.
En ein daovan hét Sjaan, det steit meis aan de kraan.
"t Haet ein knap gezich en dökker plaog ut dich.....
Zang: Ut Tiënde van S.V.B.
Teks: Gerrit Gommans.
Meziëk: Jo Hofman.
Jaor 1990
Refrein:
De kriegs werm as 't kalt is
As vastelaovend wie van alts is.
Elf november is d'n daag,
Det fiës veur ós beginne maag,
Of se noow jóngk of des se alt bis.
'n Bietje heis of wat verkalt bis.
Met al die wermte um ós haer
van de vastelaovessfeer
Make weej zoë gaer plezeer.
De vastelaovend in ós plaetske,
Is miër dan dreej daag in 't jaor.
'n Prinsebal of leuke zitting.
De liedjes zien al tiedig klaor.
En vastelaovespekskes neije.
Maar ouk de buut wuurt waer bedach.
De joekskepel kint zien partieje.
Dreijt heej weer op volle krach!
Wat vaerder op dao klingk 'n träötje.
'n Trumke guuëf ritme aan.
Zeej zulle neet mier Lang allein staon.
En gaon d'r duchtig taegenaan.
't Is weer alderwets gezellig.
En emes zingk moëjste leed.
Dan häöke weej ós in de erm.
Nae zó'n moment vergitse neet.
zang Nico Meerts, Kay Jeurissen, Sven Koethe, Erik &
Manillo Heyligers
Teks & meziëk Quinn Warmerdam
Jaor 2008 Plaats 3
Refrein:
Wao zien mien letste cente
Ik lös um toch zoë gaer
Wao zien ze dan gebleve
Ocherm, wao môt det haer
Now heb ik niks, now heb ik niks
Now heb ik niks miër in de tes
Mien glaas is laeg, ik heb zo’n dors
Ik môt ens kieke in mien ves.
Ik ging ens duchtig op de lappe
En ik waas al flink op waeg
Maar beej de letste bleef ik staeke
want mien tesse ware laeg.
Ik heb mich alles nao gekeke
Wat waas d’r met mich aan de hand
Ik kôs d’r niks miër van begriëpe
Det ging baove mien verstand.
Tekst en meziëk: Fassotte-v. Erp.
Zang: Lei Hermans
1965 Nr.3
Refrein:
Auwieje, auwieje waat môt eine mins toch lieje.
Ik veul gen bein miër aan mien liëf
en ik had d'r net nog twieje.
Auwieje, auwieje, wae haet d'r ein paar nieje?
Wae wilt ze mich efkes liëne,
twië bein, twië veut en de tiëne.
Hup, hup, hup, dao gaon we weer.
Hiel 't dörp maar op en neer.
Môsse kiëke wie ik spaaj.
'k Bin zoë muüg al wie ein maai.
Hup, hup, hup, det geit maar door.
Dreej, veer, vief, zes, zeve oor.
Heej weer drin en dao weer droët.
det hald ik neet mier oët.
Sjok, sjok, sjok, zoë geit 't braaf.
Stuupke op en stuupke aaf.
Môsse huure wie ik sloef.
'k Heb gen puf en auk gen poef.
Sjok, sjok, sjok, 't is niks gedaon.
op dae voot zoë door te gaon.
Nae, daen allerletsten drei.
Dae maak ik neet miër mei.
Teks: Ad Pollux. Meziëk: Giel Aerts.
Zang: Hay Crompvoets.
1978 No: 4
Refrein:
D'r is eine tiëd van kômme.
D'r is einen tiëd van gaon.
Maar weej halde ôs van d'n dômme.
As ut weer ens is gedaon.
Weej zien weer ens de letste.
Dao staon weej um bekind.
Weej halde door, jao det wét-se.
Weej bliëve heej wies ut ind.
Ut kos ôs waal ens meujte.
Um naor hoës te gaon.
Ein träönke det vleujt d'r
Weej blieve nog efkes staon.
Hald nog ein eurke aope.
Weej zien nog lang neet muug.
Weej wille nog neet slaope.
Ur is nog vuûls te vruug.
D'n tap dae geit heej sloëte.
Ut is dan gedaon.
Weej môtte naor boëte.
Toch zien weej neet weg te slaon.
Gaef ôs d'r toch nog eine.
D'n allerletste kiër.
Dae groëte of dae kleine
Dae duit ut um auk neet miër.
Zang: Henk Sneyers en Sef van Doorn.
Teks: Ruud Bettinger.
Meziëk: Henk Sneyers.
Jaor 1995
De waereld steit veur ein probleem: Ze weite genne raod.
De provo's waere straks d'n baas in hoës en op de straot!
De pliessie maag ôs gaar niks doon, al stoppe weej 't verkiër.
D'n alde rômmel van veurhaer, dae wille weej neet miër..
Refrein: 2x
Met lange haor en 'n sloeberves,
Zoë bôks wiej liefke is de res,
'n Kriebelbaerdje aan de kin,
Umdet ik unne echte provo bin!
Weej provoceere maar wat raak, want neemus wet waoveur!
Os heppening is 'n fijne zaak, die brink teminste fleur.
Weej schöppe gaer wat ônderein, ut kan niks gaeve waat.
De straote die zien ôs domein, dan zette w'ôs op ôs gaat!....
Det neemus ôs begriepe kan, det vind ik un schandaal!
Al snappe weej d’r zelf niks van, dan blief det noch egaal.
Met vastelaovend gaon weej oët, dae blieve weej toch trouw.
Dan gaon weej met ôs eige snoët, det maske kos ôs lauw!
Teks en meziëk. Huub Warmerdam
Zang : Jo Hofman
1967, nr. 2
Refrein:
Met un petje op en 'n snörke veur
Biste einen echte vent, einen echte ras-charmeur
Met det petje op en ein snörke veur
kriegste alle moëie maedjes aan de deur
Of blond of zwart of grieze haor
idderein kiek d'r naor
Zelfs ein moorbloom gaar weet net
Meint det ze nog ein kenske haet
Met un petje op en ein snörke veur
Kiegste alle moëie maedjes aan de deur
Sjeng môs beej de zandhaaz’.
Jông det waas ein leid!
Id’ren daag marchere,
aafscheid van de meid.
Maar wiej hae naor hoës moch,
petje op ein oër,
reepe alle maedjes in de stad
direk in koër:
Wilse dich verkleie?
Duise gaer ens gek?
Dan heb ik ein middeltje
det ut duit direk:
Kaup dich ens ein petje,
doot ein snörke veur.
Beste jông daomei geit idder
maedjeshert in veur!
Zang: Giel Geurts
1965, nr. 4
Lang geleje loge heej Romeine aan de Maas
Romeine met verstand, want
Ze loge aan de goje kant
Lang geleje, maar tevreje det me toen al waas
Zoë joeksig waas dit land
Allein de naam dae waar ein schand
Want
‘t Hoot heej Venlo-Wes toen
Dus ze hele ein congres toen
Dao reep de Romein met de grutste kwaaaakstum
“Ik duip dit dörpke Blariacum!”
Lang geleje loge heej Romeine aan de Maas
Och, waat bin ik bliej det det in Bliërick waas.
‘t Is historie
dae glorie
van de iërste
Bliërick-fiëste
D’r wuurt vandaag nog
Geklaag nog
Det weej fiëste
Wie die iërste
Die deje trekke
Wie gekke
Aan de ker, percies wie weej
Kóm dan wiëje weej óch in
In de Wortel en de Pin
De beschaving kwaam van heej!
|
‘t Liekent stuffig
En muffig
Al die langverlaore
jaore
Maar um ‘t viëre
Te liëre
Wie ze deje
In ‘t verleje
De mós die feite
Waal weite
En die krieg geej noow van ós
Kóm dan wiëje weej óch in
In de Wortel en de Pin
De beschaving is heej begós
|
Zang: Vic & Marius Suiker , Petro & Mark Janssen.
Teks en meziëk: Frans Pollux
Refrein:
Laup nau de pômp en halt diene kop d'r ônder.
Laup nao de pômp veur eine klaore kop.
Laup nao de pômp det is ein stök gezônder.
Laup nao de pômp dae majem is veur nop.
Kumpse door de Kloësterstraot.
Dan kiëk ens op d'n tômp.
Net wie vruuger steit dao weer.
Ein nieje alde pômp.
En kumpse van d'n andere kant.
Pôntanus of de laan.
Dan löpse dao direk al taegen aan.
Harie waas neet neuchter.
Had al hiël wat pilskes op.
Zach wie hae det maedje zoog
Met ziene zatte kop:
"Och leeve schat, noow luuster ens,
ik wil waal met dich mei",
En raoj ens wat det maedje um toen zei?
Prissentatie Els Basten.
Jaor 1985
|
