Aafscheid van Pariés.

Det had ech neet gehoove,
noow luuster wat ik zeg.
Ik kan noëits langer as ein oor
oét mien eige Bliërick weg.
Det waas ‘t dan, noow hoije dan,
noow hoije dan Pariés.
Veur mich te lich. Ik heb veur mich
zoë mien eige paradiés.

Ik bin weer naegestraeke,
wao ik gebaore bin.
Ze kriége mich neet met twië paerd
oëts de Moulin Rouge miër in.
Mich vuëls te wiéd, zund van d’n tiéd,
det geit aan mich veurbeej.
Ik gaon noëits miër weg, wat ik ôg zeg,
want ik bliéf toch leever heej.

Refrein: Weej zinge hoije, au revoir!
Pariés, bedank veur ‘t verbliéve,
maar weej gaon noow waer nao hoés.
Ik zal dich wal ein breefke schriéve
vanoét Bliërick, ôzzen thoés.
Ik kan dien taal neet praote
Wat hebs dich vuël straote.
Place de heej, Rue de dao en vuël maisonne.
Bijna alle maedjes heite dao Yvonne.
Beej ôs is det Marie of Sjaan.
Veur ôs steit Bliërick baovenaan.

Teks en Meziek: Hay Verberkt.
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Petra Houben/Ben Verdellen.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Frühsjoppe.

Zôndaagsmorges nao de kerk: ite missa es!
Hert en zeel zien anngesterk, strakkes volg de res!
Nao de zaegen van pastoër geit ‘t lekker loos:
dorstig mansvolk rup in koër: alleluja, proos!

Oét de kerkbank opgevaerd schraape zeej de kael.
Dae môt duchtig doorgesmaerd, is zoë druëg wie mael.
“Gank vas kôffie zette schat, ik bin ouk drek dao!
Iërs bespraek ik effe wat; daalik kôm ik nao!”

Daalik deurt ein oor of veer, daalik is nog wiéd.
Toepe, rikke, pötje beer, jông wao blief d’n tiëd.
Saame haos ein vaetje laeg!Tillefoongesprek!
“Schat, ik bin al ônderwaeg, strakkes kôm ik drek!

Refrein: Früh, frühsjoppe,
weej zien neet te stoppe.
Laot ôs maar gewaere,
lekker kaelke smaere.
Früh, frühsjoppe,
lekker tungske soppe.
Weej lösten um nou en of,
van de mis wies aan ‘t lof!

Teks en meziek:Frans Driessen/
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Martin Peters/Hay Smeets.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Alles wies in de puntjes.

Ik ben van toep tot teen gemeente-ambtenaar.
En ga ik örges heen, dan rup men: kijk eens daar!

Refrein: Jao! Alles wies in de puntjes! Alles picobello okee!
Alleen zijn taal is wat abnormaal,
Maar daar zitte weej verder niet mee.

Mijn doordewaekse werk: gemeentekasbeheer.
Wie zondags in de kerk, waar ‘k gaef en kollekteer:

Refrein: Jao! Allemaal kleine muntjes! Alles picobello okee!
Alleen zijn praat is niet adekwaat.
Maar dat kan ons niks schille, o nee!

In ‘t weekend koop ik duk een extra lekkernij.
De bekker bakt een stuk speciale mik voor mij:

Refrein: Jao! Tarwemik met kluntjes! Alles picobello okee!
Alleen zijn spraak is nog in de maak.
Voor de res velt ‘t allemaal mee!

De burgers aan ‘t loket zijn luid en gans brutaal.
Wij zijn beleef en net, dus klink soms door de zaal:

Refrein: Jao! Allemaal trouwe hundjes! Alles pibobello okee!
Alleen zijn toon is wat ongewoon.
Maar wat zou ‘t, daar zit toch niks beej?

Ik heb een daagske vrij, loup keurig door het bos.
Onschuldig op de hei, daar is soms heel wat los:

Refrein: Jao! Allemaal bloëte kuntjes! Alles picobello okee!
Alleen zijn mond klink wat ongezond.
Maar hij komp toch niet verder as Bree!

Je hoort in gans ons huis geen onvertogen woord.
Aan tafel bij ons thuis eet ieder wie ‘t hoort:

Refrein: Jao! Allemaal nette mundjes! Alles picobello okee!
Alleen zijn woord is finaal gestoord.
Maar hij komp er toch ver genoeg mee!

In een hotel op stand was ambtenaarfestijn.
Wij zijn daar gooje klant, dus rup de kastelein:

Refrein: Jao! Allemaal halve rundjes! Alles picobello okee!
Alleen mijn (zijn) klets is wat nieuwerwets,
Maar dat geef niks, ik doe (we doen) ‘t ermee!

Teks en Meziek: Frans Driessen/
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Theo Franse.
Rundje Bliërick op de kannepee.

De staaywaeg.

Aan de Wassum is ‘t ech wal fijn
en moëi zien ouk ôs bös.
Zien charme haet iddere straot en plein,
det gluif mich maar gerös.
Maar toch, maar toch det zek ik ôg,
en neem det van mich aan:
‘t Moëiste plekske vind ge pas
op ‘ne ziewaeg van de Laan.

Zeg bis-se ens neet good geluimp
en veuls-se dich neet fit.
Of haes-se wat verkiërds gedruimp,
wat dich neet lekker zit.
Dan raap ens vlot de mood beejein
en doot dich gauw wat aan.
En wandel dan ens fijn met-ein
nao dae ziewaeg van de Laan.

Refrein: As ik op de Staaywaeg loup en kiék nao de kant van Teegele,
Zeen ik ôs Mooder Maas op eur aller- allermoëis.
Dan dink ik: God, wie haes Dich det zoë kinne reegele
Det det veur ôs is al det prachtigs, al det schoëns.
Zeen ik de kuuj in de Tuën van Aechteraoj zien weije,
zeen ik de minse op eur lendjes aan de liëg,
dan zal ‘t meuilik waere, oëit daovan te scheije.
Dae det verluus, wet, det-te zoëwat noëits miër krieg.

Teks en Meziek: Giel Geurts.
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Resi Wolters/Theo Franse.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Sabinchen , O Sabinchen.

Im Brachter Wald bei de Kaninschen
da kan-se schön spaziere.
Dao jing iek eins mit mien Sabinschen.
Sie kuckte nach de Tiere.
Iek aber kuchte mehr nach ihr
und sagte: Du mein lecker Tier!

Ein Farres hat in Kaldekirche
uns mit elkaar verbunde.
Und mit ‘t Butterbriefpapiersche
sim-mer nach Brach verschwunde.
Ich Wald da sah sie nur das Vieh,
ich selber aber sah nur sie!

Nun sim-mer schon ein Järsche "alter
und jehn in Brach spaziere.
Die Liebe is kein bissche kälter,
doch sieht sie wieder Tiere,
dann sag ich: Biensche, kuck nach mir!
Iek bin doch auch ein lecker Tier!

Refrein: Sabinschen, o Sabinschen,
du bis doch kein begiénchen,
kôm gib mir einen Kuss.
Du Weisstoch wie das muss.
Sabinschen, o Sabinschen,
Noow halt mich nicht aam liénschen.
Kôm kös mich leeve Schatz,
kôm kös mich det ut schmatz!

Teks en Meziek: Frans Driessen/
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Willem Geraedts/Ben Verdellen.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Ode aan Teegele.

Ich haai op d’, börgelikke sjtank
in Teegele get te reegele.
Want dao kreeg ich Sjeng zien hank
en dae rink as óngerpank.

Al sjnel haaie Sjeng en ich de kans
in Teegele te bezeegele.
Des-te auch mit sjmaak en glans
Pap en Mam dao waere kans !

Daen angere boételankse kal
van Teegele mei te sjweegele.
Is ‘t sjoënste baovenal!
Sjtump ‘t neet of sjtump ‘t wal?

Refrein: Aan Teegele, aan Teegele
kin gen inkele sjtad zich sjpeegele,
want d’r kin d’r, al duit det pien,
maar ein ‘t sjoënste zien.

Teks en Meziek: Frans Driessen./
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Will Kuhlman.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Vergöld op snee.

Door de waek gaef ik vlaai beej de kóffie en d’n thee
en op Zôndaag ‘t baetere gebak.
Mien serviés is hiël fraai; met ‘t zilverwerk d’r beej,
zuus-se drek: jao die is van d’n baetere tak.

Al ‘t grei beej mich thoés is van extra kwaliteit,
alle muibels, gerdiéne en behang.
Iddre ruumte in mien hoés haet verfiénde deftigheid,
op toilet dao zit-se beej ôs iërste rang.

Wie ‘t kump weit ik neet; misschien leet ‘t aan de stad.
Dao is alles net wat fiéner nog as heej.
Of misschien det ‘t leet aan de elders die ik had:
allebei van goojen stand, vergöld op snee!

Teks en Meziek: Frans Driessen./
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Hilde Schreurs.
Rundje Bliërick op de kannepee.

‘t Leedje van Ome Grad.

Ik had in Lottum ein boerderie, die waas god weit wat waerd.
Zô’n doézend verkes ziej aan ziej, met hônderdvieftig paerd.
En kiepe heel ik veur de jen, veur iddere hen ein eige ren.
Die hadde dao ruum baan, met idder einen haan.

Ik had in Lottum ein boerderie, met doézend morge grónd.
Dao sprông ‘t kniénsvolk ziej aan ziej met schäöp en geite rond.
De kuuj die speulde ouk nog mei, veur iddere koe en eige wei.
Die hadde zet vertier met iddere eine stier.

Ik had in Lottum ein boerderie, die heb ik good verkoch.
Femiélie steit noow in de riej, is erg aan mich verknoch.
En jônge vrouwluuj kriég ik zat, aan iddere vinger eine schat.
Ik bin wie stier en haan ôntzettend good d’r aan!

Refrein: Ome Grad, Ome Grad
Dae haet van alles zat.
En as-se de helf ouk euverdrief,
Is d’r nog ein helf die euverblief.
Ome Grad, Ome Grad.
Det is ôzze femiélieschat.
Zô’nen ome haet nog neemus,
nae nog neemus oëit gehad!

Teks en Meziek: Frans Driessen/
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Wiel Goppel.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Kermisleedje.

Van Pap kreeg ik dees kermisblôn, van Mam dae sôkkerstaaf.
Noow meug ik nao de grabbeltôn, met kermis bin ik braaf.

Dao geit de snoeptenteigenaer
met snoep van zeut tot zalt
In Bliërick kump hae altiéd gaer,
al wuërd hae nog zoë alt.

Ik had zô’n zin in sôkkerspin, straks wil ik aoliebol.
Daonao stap ik ‘t vleegtuig in, dan waer ik lekker dol.

Dao geit de aoliebollevrouw,
die bak ze neet te vet.
Dees kermis blief ze altiéd trouw
die vindt ze je van het!

Dit bälke kreeg ik van ôs Riet, det wuërd neet gaer gesteurd.
Löp leever gans allein met Piet, zoëlang de kermis deurt.

Dao geit de kermisspeulgoodmins:
Belônke, bälke, baer.
In Bliërick krieg hae wat-te wins:
Good volk, good geld, good waer.

Refrein: Saame nao de kermis gaon op ôs Lambertusplein.
Saame veur de snoeptent staon of beej de kindertrein.
Rundjes dreije lekker snel in rups of karroesel.
Det kins-se ech neet euverslaon, de’s altiéd aeve fijn.
Saame nao de kermis gaon op ôs Lambertusplein.

Teks en Meziek: Frans Driessen/
Ben Verdellen Sef Gubbels.
Gezônge: Marianne Buskes.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Leedje van ‘t Lambertusplein.

Wie ik in Pariès kwaam en d’n Eiffeltoore zoog,
wie de Sacre-Coeur dao baove op Montmartre loog,
Dôch ik: Heejmei kin zich gen plaats ter waereld maete,
van veralteratie aevel waar ik d’r ein vergaete:

Noëit zal ik vergaete Pantheon, Palais Royal,
Louvre, Tuilerieje, Trocadero, Place d’Etoile.
Dök nog zal ik dinke aan die schoëne Madeleine,
maar mien moëiste schuitje vaart beslis neet op de Seine.

Moulin Rouge, Notre Same, Metro en Montparnasse,
Place du Tertre, Place Pigalle en nog zô’nen andere Place.
Zien toch neet met ôzze Place Lambaer te vergeliéke.
En wae det neet gluive wilt dae kump maar zellef kiéke.

Refrein: Lambertusplein met kermisdaag, dae schoëne Pinkstertiéd.
Dao raks-se zelfs as alde blaag nog gaer wat cente kwiét.
Ut zunke straolt dao altiéd waer, de minse straole mei.
Lambertusplein ik heb dich gaer met al dien kermisgrei.
Lambertusplein ik heb dich gaer met al dien kermisgrei.

Teks en Meziek: Frans Driessen/
Ben Verdellen/ Sef Gubbels.
Gezônge: Ben Verdellen.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Bei uns ist alles besser.

Bei uns auf de Kermis in Lobberich
ja da kan-se pas was erleben.
Die janze Stadt die tummelt sich,
das kann’s nur einmal jeben.
Die achbahn und Jespensterbahn,
die Tente mit ‘t Bier.
So hoch fas wie de Kirchturmhahn,
viel schöner auch als hier!

Die Lilliputaner, die Karussells,
dicke Damen und Feuerschlucker,
der Bosmensch mit de Bärepelz
viel Süssgkeit uns Zucker.
Die Würstchen und das Waffeleis,
der paling unde der Wein,
sind leckerder als hier, ich weiss
so kann ‘s bei uns nur sein!

Die Schoitjes die jehn janz wie aan das Dach
und die Boetserkes jehn viel schneller.
Die leckersten Sach gibt’s tausendfach
auf übervolle Teller.
Und jedes Jahr jeh ich dahin
mit miene leeve Schatz.
So schön kann’s absolut neet zien
auf dae Lambertusplatz!

Refrein: Bei uns ist alles besser, hupsa hallekidee!
Wir haben schärfere Messer, heiss jippijajee!
Das Bier in dickere Fässer! Die Milch in grössre Flesser!
Heiss hupsa hallekidee, bei uns is alles besser, juchee!

Teks en Meziek: Frans Driessen/
Ben Verdellen/ Sef Gubbels.
Gezônge: Josephine van Gestel.
Rundje Bliërick op de kannepee.

‘t Raad van Avontuur.

Iddere mins bewaert ein pötje
as reserve in de noëd.
Toch köp hae zich heej ein lötje,
al is de kans op priés neet groët.

Idderein mak zich ein lieske
van de winze die hae haet
en hae haop ouk op ein prieske,
as Ome Jaap de nummers zaet.

Môt ik bäöke, kan ik zinge
nao ‘t dreije van ‘t raad?
Wat zal mich de toekôms bringe?
Wat zit veur mich nog in ‘t vaat?

Refrein: Dao raatelt waer ‘t raad van avontuur,
ôs nummers gaon nao baove en nao ônder.
Zoëlang ik det geraatel nog maar huur,
zoëlang nog bliéf ik haope op ei wônder.
Maar steit ut raad dan stil en is die haop vervlaoge.
Dan weit ik wat ik wil: nog ens ein känske waoge.
Wae wet, win ik d’n houfpriés op de langen duur.
Dao raatelt waer ‘t raad van avontuur.

Teks en Meziek: Frans Driessen.
Ben Verdellen/sef Gubbels.
Gezônge: Hay Crompvoets.
Rundje op de kannepee.

‘t Leedje van de boekstent.

Wae daag daen boekser oét? Wae guf um slaeg?
Wae geit die catcher-snoét neet oét de waeg?
Nôw meld ôg gauw, ge-iërd publiek!
Wae lös ze rauw veur twintig piek?

Wae leg dae worstelaer straks in de knöp?
Wae houwt d’n broene baer straks blauwe döp?
Wae duit det ef, ge-iërd publiek?
Wae haet d’r lef veur twintig piek?

Wae worstelt grieks-romeins?Wae joetsejiets?
Wae wet wat hiël gemeins? Wae waog ens iets?
Wae haet d’r zin, ge-iërd publiek?
Wae mak ze in veur twintig piek?

Refrein: Heej kins-se houwe, douwe, kniépe, griépe, graaie.
Heej kins-se smiéte, biéte, klatse, watse, waaie.
Heej kins-se braeke, staeke, struipe, knuipe, knaeje.
Heej kins-se klaatse, flaatse, rekke, trekke, traeje.
Maar baovenal: heej kins-se kômme kiéke,
wae strakkes met die twintig piek geit striéke!

Teks en Meziek:Frans Driessen.
Gezônge: Leo Verberkt.
Rundje Bliërick op de kannepee.

Slotleedje.

De kermis is veurbeej, de lempkes gaon waar oét,
‘t Pinksterdaagspektakel is gedaon.
Weej bleeve leever heej, um met die ganse kloét.
nog eine kiër de kermis rônd te gaon.

De golde broélof waas gezellig, grandioos,
en ouk ‘t huwelijksreisje nao Pariés.
Beej Seine en beej Maas dao waas van alles loos
en idders kiër waer hoors-se dao dees wiés:

D’n aovond geit veurbeej, de lempkes gaon al oét,
dit Rundje Bliërick is waer haos gedaon.
Weej bleeve leever heej, maar zinge tot besloét:
wat jaomer det ouk dit veurbeej môt gaon!

Refrein: Wat jaomer, wat jaomer.
Det d’n tiéd neet stil bleef staon!
Wat jaomer, wat jaomer,
det ‘t ens veurbeej môt gaon!
De kins d’n tiéd neet koupe,
‘t ind neet euverslaon.
Det duit wal effe pién,
maar ‘t zal zoë môtte zien.
‘t Is jaomer, maar alles is gedaon!

Teks en Meziek: Frans Driessen./
Ben Verdellen/Sef Gubbels.
Gezônge: Ben Verdellen.
Rundje Bliërick op de kannepee.