Vastelaovesleedjes W-2

Umhoeëg Thoèsblaad

 

A B-C D1 D2 D3 E F-G H I1 I2 J K L M N-O P R-S T1 T2-U V1 V2 W1 W2 Z-2011

Wao doon we det van

 

Heb ik mich dan zoë verteld.

Ik kôm neet oët mit mien geld.

't Vesjesteske is al laeg.

We zien pas hallefwaeg.

 

Refrein:

Wao doon we det van, wao doon we det van.

Enne kloke dae mich det verklaore kan.

Wao doon we det van, wao doon we det van.

Asof det maar allemaol kan.

Weej hebbe 't diek, weej hebbe 't spiek, weej hebbe van alles.

Weej hebbe van dit, weej hebbe van det, weej hebbe d'n dalles.

Wao doon we det van, wao doon we det van.

Asof det maar allemaol kan.

 

Taegeswoardig doon we deur.

D'n auto steit veur de deur.

Televisie, druëgmesjien.

't Môt d'r allemaol zien.

 

Tref ik Truuke op d'n bal.

Vraog ik waat 't drinke zal.

Gennen borrel, beer of wien,

Champagne zal 't zien.

Wao gaon we haer?

 

Laot d'n optoch wiejer gaon,

Anders staon we maar te staon

En we kômme noëts miër dao.

Want d'r is heej enne beej,

Dae ôs brink nao ein kefee,

Maar hae wet allein neet wao.

 

Refrein:

Wao gaon we haer? Wao gaon we haer?

Zek zien we al zoë wiëd, of gaon we al te vaer?

Wao gaon we haer? Wao gaon we haer?

Want det wiste we, det wiste we zoë gaer.

Vraog 't ens aan deze en vraog 't ens aan dae.

Emus môt 't weite, ik weit allein neet wae.

Wao gaon we haer? Wao gaon we haer?

Jao det wiste we, det wiste we zoë gaer.

 

In de kamer in d'n Haag,

Zote zeej al zeve daag.

Ederein waas aan 't waord

En dan zag hae wie hae zoog,

Wao dae'n ozel weer aan loog.

Op 't ind woord dan verklaord...

 

Wäörd: Frans Boermans

Meziék: Thuur Luxembourg  

Wao is 't Kiendje dan?

 

Dae'n babbie beej ôs naeve,

Dae mak mich toch ein laeve!

Dae is op Vastelaovesdaag gebaore.

Nôw môt ge toch ens huëre

Dao krieg hae weer de kure

Waat môt det nôw toch waere mit de jaore?

Di-di da-da van je tire lire la.

 

Refrein:

Wao is 't kiendje dan, wao is 't kiendje dan?

En oele, oele, oele, oele kiëk ens watte kan.

Van kiele kiele wenske,

Van tappe tappe tap,

En peule mit de poeterkes

En pepke, happe hap.

Wao is 't kiendje dan, wao is 't kiendje dan?

En oele, oele, oele, oele kiëk ens watte kan.

Van kiele kiele wenske,

Van tappe tappe tap.

Peule mit de poeterkes

En pepke, happe hap.

 

Dae'n babbie beej ôs naeve,

Dae woel ens wat belaeve

En is 'm op Vastelaovesdaag gaon smaere.

Toen ginge ze um zeuke,

In kamer en in keuke.

Dao zoot hae beej de borrelfles te blaere.

Di-di da-da van je tire lire la.

 

Dae'n babbie beej ôs naeve,

Dae kan good nuutjes gaeve.

Dae is op Vastelaovesdaag gebaore.

Maar geit dae later vreje,

Dan môtte ze 't um verbeje

Ik huër dae gek zien leefde al verklaore.

Di-di da-da van je tire lire la.  

Wao laot ik noow die träöt?

 

Ein joekskepel van heej,

Die woel ‘t waal ens waoge um mich d’r beej te vraoge,

En ik zag drek okee.

Zoë ônder ein glaas beer,

Heb ik zô’n träöt gekaoze en dao leep ik te kraoze,

Dae ringbas um mich haer,

Maar veur ein vol kefee, dach ik inens aojee:

 

Wao laot ik noow die träöt?

Och, kôm ens heej dich, hald die ef beej dich,

Wao laot ik noow die träöt?

Dalik leet ze in de gäöt.

Jao as zô’n dink dich einmaol pas,

Dan zitse dao veurgood aan vas,

Gaef mich ens raod en gen ge-aldetäöt,

Wao laot ik noow

Wao laot ik noow

Wao laot ik noow die träöt.

 

Dao stônd ik in mineur,

De res waas al nao binne, waat meus ik noow beginne,

Ik kôs neet door die deur.

Ein maedje kwaam veurbeej,

Begôs mit mich te smoéze, toen woel ik neet verhoéze,

Ik had plezeer veur dreej,

Maar nao ein gooi kösmoel, wie het mich knoevele woel:

 

Pas nao ein half oor,

Kwaam ôs kepel nao boéte, det deej mich toen besloéte:

Heej gaon ik neet mei door,

Toen zagte zeej beslis:

Det kinne weej waal snappe, de môs d’r maar mei kappe,

Wie jaomer det ouk is.

Ik zag det doon ik dan, as eemus zegge kan:

 

Wäörd en meziék door Peter Jansen en Wim Janssen

Gezônge door Peter Jansen en Wim Janssen

(Plaats 1-2006) 

Wazel-leedje

 

Refrein:

Ikke en Harie trouwe op d'n elfde fibberwarie

Ut fees geit pas beginne, zoe hebbe ze veurspeld

As vastelaoves-dinsdaag op aswoensdaag velt

Ikke en Harie trouwe op d'n elfde fibberwarie

 

Waat zinge die veur kwazel, vroog eine wiëze man

Van zônne schaele wazel waer ik neet wiëzer van

Hae stônd te prakkezere, heel efkes ziëne kop

Reep toen: "ik zal probere" en zông allein hardop  

Weej bliéve thoés

 

Ik meug dit jaor weer d’roét
Zoëlang d’n aafspraok is
det ik op tiéd weer thoés zal zien
umdet mien mam mich mis
Noow heb ik mich bedach
Ik kin gewoën bliéve staon
Want zoëlang as ik mich thoésveul
hoof ik neet nao hoés te gaon
Weej bliéve thoés, thoés, thoés
mit vastelaovend
Want ôs hoés, hoés, hoés
geit idderen aovend mit ôs mei
we weite neet wie of ‘t kan
maar we neeme ‘t d’rvan
Weej bliéve thoés, thoés, thoés
mit vastelaovend
Want ôs hoés, hoés, hoés,
vluug idderen aovend mit ôs mei
dan steit ‘t midde in ‘t kefeej
En is ‘t fees veurbeej
dan nóg bestelle weej
Want ôs hoés en thoés zien heej!
En we gaon nog neet nao hoés
Want euveral is thoés
‘t Allerslumste biës
Is ônbetwis de slak
Umdet dae van twië waerelde
‘t Allerbeste pak
Kump noeits te laat nao hoés
Nao nachte vol mit beer
Want dae klooke sjouwt zien hut
die dreej daag euveral mei haer!
Heimweej duit gen pien
Asse euv’ral thoés kins zien

 

Wäörd en meziëk: Frans Pollux

Zang: Bram Holla, Ruud Stikkelbroeck, Bart Houtermans en Fred Honig
Jaor 2012 gedeilde 2e plaats

 

Weej kinne 't schödde

 

Ouk dit jaor is 't knudde

Weej alde kinne 't schödde

Weej komme neet aan den bak

want weej zien oétgezak

Weej komme neet aan den bak

Jao, weej zien oét... gekak

 

Kint eemus ôs vertelle

waat of d'r aan mankeert

Weej hebbe dit moeie leedje

gans oét de kop geliérd

Weej bringe 't mit vibratie

Det leet in ôzzen aard

Maar rake oét de gratie

door ôzzen alden baard

 

Jaore d'r euver gedaon

um op dees plenk te staon

Zien klaor veur ôs iërste plaat

maar noow is 't te laat

Want `t schient toch zoë te zien

det ein gooje alde ster

mit ein oétgezakde lien

gennen idol miër kan zien

 

Ton, Joost, Arnold de Koning en Gé van den Heuvel zinge 't veur ôch

Plaats 11-2005 

Weej waere honderd jaor

 

Neemus van ôs twië goëit 't biélke

Oëits d'r zoë beej neer

Want weej zien van 't alde stiélke

Weej twië zien zoë tei wie laer ......

 

Refrein:

Weej waere hônderd jaor, meschiens waal alder

En bliéve mônter en gezônd.

Al zien weej hônderd jaor of nog waat alder

Dan fiete weej nog loestig rônd.

Weej weite good wao det aan leet

Want ônkroéd vergeit neet.

Ein rimpelke heej en ein kreijepuëtje dao

Wae kiek dao dan nog nao?

Weej waere hônderd jaor, meschiens waal alder

En bliéve mônter en gezônd.

Al zien weej hônderd jaor of nog waat alder

Dan fiete weej nog loestig rônd.

 

Kiék ôs miechele, jao weej lekke

Os de vingers aaf.

Daonao stiefele weej wie gekke

Det vetläögske d'r aaf ......

 

Strakkes zien weej beslis nog wiézer

As weej noow al zien.

En waat zeker is: auk griézer

Maar det duit neemus pien ......

 

Wäörd en Meziëk: Peter v.d. Akker

Gezônge: Theo Sturme em Mary Verhaag

Jaor 1993  

Weej zien ein wônder

 

In `t paradiés, hiël lang geleeje.

Hebbe ze de minse oétgedach.

Daorum is noow idderein tevreeje

Kiék maar ens aan alles is gedach

Adam haet zien rubke aafgegaeve.

Eva zag och jông bedank.

Ens gegaeve blief gegaeve

Bliéf beej mich mien laeve langk.

 

Refrein:

Weej zien ein wônder, gèn wônder.

Jao kiék ôs maar ens aan.

Zoë schoën gewasse, de's klasse.

Mit alles d'rop en d'raan.

Weej zien ein wônder, gèn wônder.

Want weej zien good gelök.

Uig ôs ens greuje en bleuje

Ein wônder stök veur stök.

 

Minsekinder waat zien weej biezônder.

Minse waat zien weej toch good geslaag.

Baove köpke köpke, baom van ônder.

Idderein kump praoper veur d'n daag.

Kiék ens weej zien good bedeild gewaore.

Kiék ens weej zien good bedach.

Op de juuste plaats gebaore.

Dao is euver naogedach.

 

Idder mins op zich, det is ein plaetje.

Degelik verzörg zoë wuuert bewaerd.

Of `t noow ein jungske is of maedje.

Weej zien toch `t schoënste op dees aerd.

Minse groët of klein, in alle maote.

Hebbe alles naovenant.

Huuer ôs maar ens zingend praote.

Minseleef waat zien weej kwant.

 

Wäörd: Wiel Hermans.

Meziék: Wim Roeffen.

Gezônge: Joke Theewen en Wiel Vestjens.

Jaor 1994  

Weej zien nog al gek

 

Merie had gisteraovend weer 't krenske op bezeuk.

En wie de fles op taofel kwam, toen woord 't toch zoë leuk.

En beej de worstebruëdjes kwaam 't leech al aan de lôch,

Toen zag Merie: "Ik goëi ôg d'r oët 't is mich laat genôg".

Dao reep det maagdekoër:

"Det wuërd waal einen toër!".

 

Refrein:

Weej zien nog al gek! Weej zien nog al gek!

Ze kriëge ôs heej neet vandaan, nog neet met eine stek!

Weej zien nog al gek! Weej zien nog al gek!

Kôm goëi d'r nog wat taegenaan, want geld is toch maar drek.

En wae haet oëts 't zoë good gehad,

Van alles zat, veur eder wat!

En wae neet blief, det dae maar vertrek,

Maar weej zitte vasgeplek.

Weej zien nog al gek! Weej zien nog al gek!

Ze kriëge ôs heej neet vandaan, nog neet met eine stek!

 

D'r waas al weer ens boenje in de kamer in d'n Haag.

Dao kwame d'r weer zeve mit ein motie veur d'n daag.

Ze hadde euren boëk al vol van dae ministerraod

En zagte: "Zit det ganse stel sebiet nog op de straot".

Maar 't hiële kabinet

Det reep: "As geej maar wet".

 

Lewie en Jaer en Sjaekske hadde weer ens wat gedaon.

Toen zien ze veur ein waekske moëi 't kotje in gegaon.

En wie d'n tiëd verstreke waas toen sprook d'n direkteur:

"Nôw zult ge toch waal bliej zien, det ik ôg nao hoës toe steur."

Toen zagte dao die dreej:

"Zek luuster nôw ens heej".

Wéj gaon nog neet nao hoes!

 

De zitting van Vors Jocus

Zéj is veur eederein

Bekind det me van herte

Zich amuseert, hiel fijn

Is 't joekspalies verlaote

Dan klink 't langs de straote

Dan klinkt 't, dan klinkt 't langs de straot.

 

't Is weer vastelaovend

Hiël Venlo haet plezeer

De groëte danse springe

Drinke mennig pötje beer

De res geit langs de straot

En zink fijn in de maot

En zink fijn, en zinkt fijn in de maot.

 

Elk sluut zich ein van zin

Achter Jocus schoëne vaan

Den Raod hilt er de joeks waal in

Det huurt zoe béj den haan

Trek dus ein lollig snoet

En krei 't allemaol oet

En krei 't, en krei 't allemaol oet.

 

Wéj onderdane van Jocus )

Door ozze Vors geleid )

Wéj gaon nog neet nao hoes toe ) bis.

Al haet den haan gekreit )

Ki, ka, ku, kukele ku-u.   

Wies heej

 

Op Hollanders môsse good lette

Dees daag beej de Noorderpaort

Dao make weej hiel korte mette

En gebroëke allein dit waord:

 

Wies heej, wies heej, wies heej,

Wiejer geit ‘t neet,

Waorum weit ik neet,

Wies heej, wies heej, wies heej

Dao kin hielemaol niks miër beej

Dan help auk gen bäöke of kwaake

Det is en det blief eine strop

D’r velt ech neet miër van te make

Wies heej, dan helt ’t op

wies heej, dan helt ‘t op.

 

Niej kleier gaon kaupe, de’s klasse,

Dan kroëp ik zô´n hökske in,

En staon ik die bôks aan te passe

Vruëg de juffrouw wie wiéd ik bin

 

Dae Venlaup, dae veel mich neet taege,

Maar tiën maeter veur de streep,

Kôs ik mich gaar nimmer bewaege,

Idderein dae ‘t zoog, dae reep:

 

Gezônge: Wim Janssen en Peter Jansen

Wäörd en Meziék :  Wim Janssen en Peter Jansen 

Wis geej det neet?

 

Minse, velt ôg waat taege,

Laot dan al det geklaag.

Wie zwaor de zörg ouk waege,

Lach en plök d'n daag.

 

Refrein:

Wis geej det neet? Weej laeve toch maar eine kiër.

Wis geej det neet? Waat einmaol waas det kump noëts miër.

't Laeve is kort en we kriëge gennen daag kedo.

Wis geej det neet? Dan weit geej 't nôw.

En daorum:

Haole we nog ens alles öet dae kas

En nôw wuurd doorgedouwd en op die kis gehouwd.

Laeve lekker dreej daag veur de spas.

Hald ôch maar vas aan ôzze jas.

 

Griëp nôw neet nao de sterre,

Graaj neet zoëvuul maar kan.

Bliëf toch neet aan 't scherre,

Maak d'r gen pötje van.

 

Brach ôg 't lot successe,

Vuël geld in ôgge kas.

Dink d'r aan geej krieg gen tesse,

In ôgge höltere jas.

 

Wäörd: Frans Boermans

Meziék: Giel Aerts

Gezônge: Joke Theewen en Wiel Vestjens

Jaor 1991  

Wullem zien trompetje

 

Refrein:

Zek, heb geej ôsse Wullem zien trompetje al gehuurd.

Dae bluus finaal de sterre oët de lôch.

Hae guf ein stôk meziëk eweg wao eder kalt van wuurd.

As dae zich hure luët, dan krieg ik daovan noëts genôg.

Now huur toch ôzze Wullem wie geweldig waat dae kan.

Zo'n schoën geluud det duit mich toch zoë good.

Det geit mich door mien hert en zeel, ik waer gans weik d'r van.

Det werk gewoën op mien gemood.

Mien broor ôzze Wullem dae kint geej toch waal.

Dae meus geej ens hure dae is muzikaal.

As dae de trompet bluës dan gluif geej ut gaer.

Det is eine kunstenaer.

 

As zugeling oefende Wullem al ves.

Dae woel gaar neet zuge, dae bloos op de fles.

Mien Mam zag: dao zit wat in mien jôngste sproet.

Waat d'r in zoot kwaam auk d'roet:

 

Zien lös en zien laeve det is zien trompet.

Hae steit d'r mei op, geit d'r auk mei nao bed.

Hae speult veur de voes weg, en kint eder leed.

Nae moeier nog kan ut neet:

 

Wäörd en Meziek: Wim Roeffen.

 

 

 

 

 

Wao doon we det van
Wao gaon we haer?
Wao is 't Kiendje dan?
Wao laot ik now die träöt
Wazel-leedje
Weej bliéve thoés
Weej kinne 't schödde
Weej waere honderd jaor
Weej zien ein wônder
Weej zien nog al gek
Wéj gaon neet nao hoes
Wies heej
Wis geej det neet?
Wullem zien trompetje